แคร่ไม้ไผ่

นกตะวัน

เราทยอยกันเดินเลียบด้านซ้ายของลำห้วยมาเรื่อยๆ ในขณะที่เสียงร้องของนกนานาชนิดดังให้ได้ยินอยู่รอบข้างอย่างไม่ขาดระยะ แล้วเลี้ยวซ้ายเดินมาจนถึงน้ำโผล่ซึ่งเป็นจุดที่ลำห้วยไหลออกจากใต้ภูเขา ทางด้านซ้ายมีกอไผ่ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขาออกไปกว้างจนเกิดร่มเงา ทั้งยังมีแคร่ไม้ไผ่ปลูกสร้างไว้ใต้กอไผ่ให้เรานั่งเล่นด้วย จึงเป็นมุมสงบที่เหมาะสำหรับการนั่งพักผ่อนเป็นอย่างยิ่ง ทั้งยังมีนกลงมาเล่นน้ำในลำห้วยให้เรานั่งชมอีกต่างหาก 
แคร่ไม้ไผ่ใหญ่ยาวราวสามเมตร			
ที่ตั้งเด็ดเลี่ยงแดดแม้แผดกล้า
มีร่มเงาเหล่าไม้ในพนา				
เห็นผืนป่ารอบด้านสำราญใจ
เรานั่งเล่นเย็นใจใช้กล้องส่อง			
ต่างแลมองลำห้วยสวยน้ำใส
รอเหล่านกผกผินบินมาไกล				
ลงน้ำไหลเล่นน้ำฉ่ำกายา
ยามเหนื่อยอ่อนนอนเหยียดเบียดกับเป้		
มิกลัวเซเอียงซ้ำคะมำถลา
ค่อยหายเฉื่อยเมื่อยคลายสบายอุรา			
ตื่นขึ้นมาแจ่มใสใจเบิกบาน
เจ้าหน้าที่ดีแท้สร้างแคร่ให้			
ตัดท่อนไผ่หลายลำนำมาขนาน 
แล้วตอกตรึงจึงแน่นกับแท่นคาน		
แม้เนิ่นนานไม่หลุดชำรุดพัง
เรานั่งชมนกทยอยกันลงมาเล่นน้ำทีละตัวสองตัว เช่น นกกางเขนดง นกปรอดดำ นกปรอดภูเขา นกปรอดโอ่งหน้าผากเทา นกปรอดเหลืองหัวจุก และนกกินแมลงจุกดำ จนกระทั่งแดดร่มลมตกเราจึงทยอยกันเดินออกจากเส้นทางศึกษาธรรมชาติ ผ่านทางสามแพร่ง เลียบบ้านพักเจ้าหน้าที่ ข้ามลำห้วย ตัดผ่านไปยังด่านตรวจที่เราหยุดดูนกเปล้าหางพลั่วและนกกิ้งโครงปีกลายจุดเมื่อเช้านี้ เพราะอยากรู้ว่าในเวลาเย็นจะมีนกอะไรบินมาให้เราดูบ้าง
เยือนทุ่งใหญ่อีกครั้ง 12
22 มกราคม 2548