อย่าตัดรัก

นกตะวัน


ตัดต้นรักหักโค่นโยนทิ้งเสีย			
เพราะอ่อนเพลียพลาดพลั้งรั้งไม่อยู่
เจ็บใจนักรักใครใยมิรู้			
ต้องเป็นผู้ผิดหวังหลั่งน้ำตา
แต่ต้นรักหักไปขึ้นใหม่ยาก			
ใยลำบากโค่นบั่นเช่นนั้นหนา
มีชายอื่นหมื่นแสนแน่นพารา			
เขาใคร่มาครองรักสมัครแฟน
ควรถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรักไว้		
ต้นรักใหญ่เติบยิ่งสิ่งหวงแหน
คอยคนมาหาสู่มิดูแคลน			
รักไม่แกร็นเกินไปใคร่ปลูกลอง 
ร่วมกันปลูกผูกรักสลักไว้		
ให้ยิ่งใหญ่ยืนยาวกร้าวสนอง
ผลิดอกขาวสกาวเด่นใครเห็นมอง	
โลกแซ่ซ้องสองเราเฝ้ารักกัน
แด่ คนเมืองลิง
เจ้าของบทกวี  รักเร่  
20 เมษายน 2548				
comments powered by Disqus
  • Kid 3rd

    20 เมษายน 2548 20:28 น. - comment id 456861

    ทางนู้น(คนเมืองลิง)ก็ตัด ทางนี้(นกตะวัน)ก็ตัดต้นไม้ แล้วอย่างนี้เมืองไทยจะเหลือป่าไม้ไหมเนี่ย ทำไมไม่ดูอย่าง ดาบวิชัยเป็นตัวอย่างล่ะครับ( เอ๊?? เกี่ยวกันไหมหว่า)
    กลอนรื่นรมย์มากครับ เข้ากับของคนเมืองลิงพอดีเลย
  • ภูวดินทร์

    20 เมษายน 2548 21:31 น. - comment id 456915

    ตัดอย่างใดตัดได้ตัดให้ขาด
    ตัดสวาทอย่าอาละวาดตัดต้นรัก
    ตัดไมหนอสวยสดมาร้อยถัก
    ขาดดอกรักร้อยมะลิเอาไรแทน
    
    
    แงแงแง  พี่คราบอย่าตัดเลยนาคราบ
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    20 เมษายน 2548 21:59 น. - comment id 456942

    ยังขอจะตัดรักไม่ปักไว้
    เพราะเจ็บใจความรักมาหักหนี
    พอกันทีความรักทักชีวี
    ฉันขอปิดบัญชีและหนีลา
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    21 เมษายน 2548 07:00 น. - comment id 457129

    แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
    
    
  • คนเมืองลิง

    21 เมษายน 2548 15:06 น. - comment id 457502

    ตัดต้นรักหักโค่นโงนเงนร่วง
    เหมือนดั่งทรวงร้าวรานสะท้านร่าง
    รักเคยหวานกลับชืดและจืดจาง
    รักแรมร้างโรยราเพราะว่าใคร
    
    ก่อนเคยภักดิ์รักษาสัญญามั่น
    พอนานวันหมุนเวียนเปลี่ยนไฉน
    สร้างรักซ้อนซ่อนเงื่อนลางเลือนใจ
    หม่นหมองไหม้ขอลาด้วยจาบัลย์
    
    ตัดต้นรักหักโค่นแล้วโยนทิ้ง
    รักไม่จริงกลิ้งกลอกหลอกลวงฉัน
    เป็นรักเร่รักลวงดวงชีวัน
    แทบอาสัญผันแปรไม่แน่นอน
    
    พอกันทีต้นรักประจักษ์จิต
    ความพลั้งผิดกำหนดบทเรียนสอน
    ไม่ขอปลูกรักใหม่ให้ร้าวรอน
    ด้วยสะท้อนรักนี้ไม่ดีจริง
  • เมฆสีชมพู

    26 เมษายน 2548 12:07 น. - comment id 460974

    รักให้เป็นแล้วจะไม่เจ็บกับรักนะ
    หากร้อนก็หลบร้อน
    หากหนาวก็หาที่อุ่น
    หย่อนนักก็ดึง
    ถ้าตึงนักก็ผ่อน
    รับรองว่า จะไม่เสียใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน