ตัดต้นรักหักโค่นโยนทิ้งเสีย เพราะอ่อนเพลียพลาดพลั้งรั้งไม่อยู่ เจ็บใจนักรักใครใยมิรู้ ต้องเป็นผู้ผิดหวังหลั่งน้ำตา แต่ต้นรักหักไปขึ้นใหม่ยาก ใยลำบากโค่นบั่นเช่นนั้นหนา มีชายอื่นหมื่นแสนแน่นพารา เขาใคร่มาครองรักสมัครแฟน ควรถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรักไว้ ต้นรักใหญ่เติบยิ่งสิ่งหวงแหน คอยคนมาหาสู่มิดูแคลน รักไม่แกร็นเกินไปใคร่ปลูกลอง ร่วมกันปลูกผูกรักสลักไว้ ให้ยิ่งใหญ่ยืนยาวกร้าวสนอง ผลิดอกขาวสกาวเด่นใครเห็นมอง โลกแซ่ซ้องสองเราเฝ้ารักกัน แด่ คนเมืองลิง เจ้าของบทกวี รักเร่ 20 เมษายน 2548
20 เมษายน 2548 20:28 น. - comment id 456861
ทางนู้น(คนเมืองลิง)ก็ตัด ทางนี้(นกตะวัน)ก็ตัดต้นไม้ แล้วอย่างนี้เมืองไทยจะเหลือป่าไม้ไหมเนี่ย ทำไมไม่ดูอย่าง ดาบวิชัยเป็นตัวอย่างล่ะครับ( เอ๊?? เกี่ยวกันไหมหว่า) กลอนรื่นรมย์มากครับ เข้ากับของคนเมืองลิงพอดีเลย
20 เมษายน 2548 21:31 น. - comment id 456915
ตัดอย่างใดตัดได้ตัดให้ขาด ตัดสวาทอย่าอาละวาดตัดต้นรัก ตัดไมหนอสวยสดมาร้อยถัก ขาดดอกรักร้อยมะลิเอาไรแทน แงแงแง พี่คราบอย่าตัดเลยนาคราบ
20 เมษายน 2548 21:59 น. - comment id 456942
ยังขอจะตัดรักไม่ปักไว้ เพราะเจ็บใจความรักมาหักหนี พอกันทีความรักทักชีวี ฉันขอปิดบัญชีและหนีลา *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
21 เมษายน 2548 07:00 น. - comment id 457129
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
21 เมษายน 2548 15:06 น. - comment id 457502
ตัดต้นรักหักโค่นโงนเงนร่วง เหมือนดั่งทรวงร้าวรานสะท้านร่าง รักเคยหวานกลับชืดและจืดจาง รักแรมร้างโรยราเพราะว่าใคร ก่อนเคยภักดิ์รักษาสัญญามั่น พอนานวันหมุนเวียนเปลี่ยนไฉน สร้างรักซ้อนซ่อนเงื่อนลางเลือนใจ หม่นหมองไหม้ขอลาด้วยจาบัลย์ ตัดต้นรักหักโค่นแล้วโยนทิ้ง รักไม่จริงกลิ้งกลอกหลอกลวงฉัน เป็นรักเร่รักลวงดวงชีวัน แทบอาสัญผันแปรไม่แน่นอน พอกันทีต้นรักประจักษ์จิต ความพลั้งผิดกำหนดบทเรียนสอน ไม่ขอปลูกรักใหม่ให้ร้าวรอน ด้วยสะท้อนรักนี้ไม่ดีจริง
26 เมษายน 2548 12:07 น. - comment id 460974
รักให้เป็นแล้วจะไม่เจ็บกับรักนะ หากร้อนก็หลบร้อน หากหนาวก็หาที่อุ่น หย่อนนักก็ดึง ถ้าตึงนักก็ผ่อน รับรองว่า จะไม่เสียใจ