สายฝนหลั่งพรั่งพรูซู่ซ่าไหล ฉันร้องไห้เห็นเขาเศร้านักหนา เคยอยู่เคียงเพียงเราเฝ้ากายา เขากลับมามีใหม่ทิ้งให้ตรม สองเราเคยเชยชมใต้ร่มเดี่ยว เดินลดเลี้ยวเลาะไปไร้ขื่นขม กลางสายฝนล้นใส่ใจรื่นรมย์ ยามหกล้มเมื่อลื่นเขายื่นมือ ต้องร้องไห้ใจช้ำใครทำหนอ เขาแค่ก่อกวนใจใยต้องถือ แม้อกหักสักเท่าไรจนใครลือ หากเรายื้อหยุดได้ใจเบิกบาน ฝนพรูพรั่งหลั่งไหลทำให้สุข ควรสนุกสนานไว้อย่าได้ผลาญ เดินกลางฝนคนเดียวใช่เดี่ยวนาน คนสมานรักใหม่คงได้เจอ แด่ สาว พฤษภ เจ้าของบทกวี สายฝนปนน้ำตา ในวันที่ฟ้าร้องไห้ 19 เมษายน 2548
นกตะวัน 19 เม.ย. 2548 21:16 น. - ID 74735 
637
2
0
19 เมษายน 2548 21:28 น. - comment id 456147
ต้องชอกช้ำระกำจิตในพิษรัก ที่เขาหักอาลัยใจสุดแสน เหมือนดั่งว่าไร้ค่าพาขาดแคลน ต้องไร้แฟนแสนเศร้าเงาไม่มี อิอิ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
19 เมษายน 2548 21:58 น. - comment id 456164
เมื่อฝนพรำช้ำนักรักพลัดพราก เธอนั้นจากหายลับกลับสายฝน น้ำตาเอ่ออาบไหลในกมล รักร้าวรานปี้ป่นคราฝนโปรย
20 เมษายน 2548 07:03 น. - comment id 456403
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
26 เมษายน 2548 11:09 น. - comment id 460928
โห เหงากันเข้าไปอ่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
