แม้ห่างไกลในหล้ากว่าจะเห็น ยังใจเย็นยิ้มได้ไม่เคยเหงา ด้วยความรักสลักใส่ใจสองเรา ปีนขุนเขาข้ามน้ำลึกล้ำสบาย แค่เธอเอ่ยเผยใจให้ฉันรู้ อยากเคียงคู่คนชิดสนิทมิหน่าย ฉันคงอยู่สู้ไปไม่ฝันร้าย ทนเดียวดายโดดเดี่ยวเหลียวนึกเอา จะส่งใจให้เธอเจอทุกครั้ง ยามผิดหวังว้าเหว่ร่อนเร่เหงา เดินเคียงคู่อยู่เสมอเธอกับเรา เลิกหมองเศร้าเสียใจไม่คำนึง ระยะทางขวางหน้าแม้ฝ่าได้ แต่แสนไกลเกินกำลังสุดหยั่งถึง หนทางใจใกล้นักรักรัดรึง รักเราบึ่งบุกไปได้พบกัน แด่ ราชิกา เจ้าของบทกวี เหงาใจ 2 เมษายน 2548
3 เมษายน 2548 01:38 น. - comment id 448481
วันนี้... มาอ่านงาน.. คุณนกตะวัน... เขียนให้คุณ..ราชิกา.. สองบทแล้ว... มายิ้มก่อนนอนค่ะ
3 เมษายน 2548 12:06 น. - comment id 448592
มาอ่านเช่นกัน.....เพราะครับ ส่วนใหญ่เห็นพี่เขียนแต่ธรรมชาตื,นกต่างๆ มาเขียนเกี่ยวกับความรัก,กำลังใจฯ ก็ไพเราะ ไม่น้อยไปกว่ากันครับ.... ชื่นชม
6 เมษายน 2548 12:56 น. - comment id 449991
** คราใดเหงา..ใจเรา..เฝ้าคอยอยู่ แนบเนาคู่..หทัย..ให้สุขสันต์ กำลังใจ..คือคุณค่า แห่งชีวัน สานสัมพันธ์..มั่นไว้..ใจแนบครอง.....ฯ ชอบคุณ..คุณนกตะวัน..มากค่ะ..มีคุณมาคอยปลอบขวัญ...หายเหงาแล้วล่ะค่ะ...คิดถึงนะคะ...