ไผ่

นกตะวัน

เนื่องจากเหลือเวลาอีกเพียงครึ่งวันเท่านั้นเราต้องออกจากเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรเพื่อกลับกรุงเทพฯแล้ว เราจึงตัดสินใจไม่เดินเข้าไปในเส้นทางศึกษาธรรมชาติเหมือนเช่นเมื่อเช้านี้ พอถึงปากทางเข้าเส้นทางศึกษาธรรมชาติจึงเดินเลยไป มีนักดูนกหลายคนเดินสวนทางมา ทั้งยังคุยอีกว่าเมื่อตระกี้นี้ได้เห็น นกกระทาดงอกสีน้ำตาล (Bar-backed Partridge) ใกล้ๆกอไผ่ด้วย พวกเราจึงไม่รอช้ารีบเดินไปจนถึงแนวกอไผ่
กอต้นไผ่ใหญ่ตั้งบังถนน			
สูงมากล้นปล้องลำเขียวคล้ำสี
ข้อหนาอวบรวบยากลำบากทวี
ใบเขียวปี๋ปกกอลออวิไล
ยามลมพัดปัดใส่กิ่งไกวพลิ้ว			
ลำไผ่ลิ่วละกันพลันเสียดไหว
เกิดเสียงดังดั่งครวญชวนฟังไป		
คล้ายมีใครมาครางกลางพงพี
ปัดใบแหลมแซมกิ่งค่อยทิ้งร่วง		
ใบแห้งควงเคลื่อนหล่นกล่นวิถี
จนทับถมกลมกลืนพื้นปฐพี			
หนทางนี้น่าเดินเพลินย่างกราย 
ใต้ร่มเงาเหล่าไผ่ได้เดินเล่น			
ลมพัดเย็นคอยเยือนมิเลือนหาย
เราเหยียบย่ำซ้ำไปใบแห้งตาย		
เกลื่อนกระจายจมดินทั่วถิ่นทาง
เนื่องจากในเวลาสายเช่นนี้แสงแดดร้อนจัดมาก แต่พอเดินมาถึงแนวกอไผ่แสงแดดที่ส่องมาตลอดทางกลับเลือนหายไป เพราะแนวกอไผ่ที่ขึ้นเป็นแถวเป็นแนวอยู่สองข้างถนนช่วยบดบังแดดไว้นั่นเอง เราสามคนจึงใช้โอกาสนี้หยุดพักอยู่ใต้ร่มเงาของกอไผ่กอแรกที่เราเดินมาถึง และเผื่อบางทีอาจมีนกกระทาดงอกสีน้ำตาลเดินผ่านออกมาทางนี้ให้เราได้เห็นบ้าง เราจึงหยุดพักอยู่ใต้ร่มเงาของกอไผ่นานมากทีเดียว จนไม่อยากเดินไปที่อื่นซึ่งมีแดดร้อนจัด
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 35
2 มกราคม 2548