ปรอดโอ่งหน้าผากเทา

นกตะวัน

พอฟ้าสว่างและสายหมอกจาง เราทยอยกันเดินมาตามถนนดินลูกรัง ผ่านทางเข้าเส้นทางศึกษาธรรมชาติทางด้านขวา ผ่านนักดูนกทีละกลุ่มสองกลุ่มที่เดินกันอยู่ริมถนน เราดูนกกันมาเรื่อยจนมาถึงทางออกเส้นทางศึกษาธรรมชาติ ผม พี่หนูและเก่งจึงเลี้ยวขวาเดินเข้ามาจนถึงบริเวณที่ป่าค่อนข้างโปร่งและเต็มไปด้วยกอไผ่ใหญ่ เราเห็นต้นไม้เล็กๆต้นหนึ่งทางด้านขวามี นกปรอดโอ่งหน้าผากเทา (White-throated Bulbul) ทยอยกันบินเข้ามาจิกกินผลเล็กๆบนต้น 
มองลอดไปในป่าพฤกษาโปร่ง		
ปรอดโอ่งหน้าผากเทาบินเข้าหา
เกาะต้นไม้ให้ผลเห็นล้นตา			
เต็มกิ่งหนานกกินจิกสิ้นพลัน
เจ้านกอ้วนล้วนขนพองล้นร่าง		
หงอนสำอางค์เอนอ่อนยกงอนหัน
หัวหลังไหล่ใสเรียบเฉียบพอกัน		
น้ำตาลนั้นเนียนดีมีเขียวจาง
ใต้คอขาวราวใครใส่ปุยฝ้าย			
ฟูกระจายแจ่มชัดตัดหัวหาง
อกท้องเหลืองเรืองรองผ่องเป็นทาง		
ปีกแนบข้างค่อนสั้นเอียงหันมา
สีสันงามตามใจใครอยากเห็น		
แต่ไม่เด่นด้านร้องบกพร่องหนา
เสียงแหบแห้งแกล้งฟังยังนินทา		
อ๊อดแอ๊ดอ้าติดอ่างแม้ร่างงาม
ถึงแม้ว่านกปรอดโอ่งหน้าผากเทาเป็นนกที่มีเสียงร้องไม่น่าฟัง แต่เนื่องจากมีสีสันสวยงดงาม ขนใต้คอสีขาวบริสุทธิ์และพองฟูราวกับปุยฝ้าย หงอนตั้งงอนขึ้นไปคล้ายกับสวมชฎาไว้บนหัว แก้มสีเทาจาง และหน้าอกท้องสีเหลืองเรืองรองดั่งทองทา ใครๆจึงอยากเห็นนกชนิดนี้ แต่ใครที่อยากเห็นต้องเดินทางมาถึงเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรเท่านั้นจึงมีโอกาสได้เห็น เพราะเป็นนกที่แพร่กระจายอยู่เฉพาะในผืนป่าตะวันตกเท่านั้น
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 31
2 มกราคม 2548