สายหมอก

นกตะวัน

เช้าวันที่ 1 มกราคม 2548 ผมตื่นขึ้นเพราะเสียงร้องของนกนานาชนิดที่ดังให้ได้ยินอยู่รอบข้าง พอออกไปนอกเต็นท์ความเย็นของอากาศทำให้ผมต้องเดินกอดอกด้วยความหนาวสั่น มองออกไปรอบข้างแทบไม่เห็นอะไรเลยเพราะมีหมอกหนาบดบังเต็มไปหมด แต่ในไม่ช้าหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว หมอกที่ปกคลุมแน่นหนาเริ่มบางตาขึ้นจนแลเห็นเต็นท์หลายหลังกางเรียงรายอยู่บนลาน และเงาเลือนลางของต้นไม้ใหญ่บนเนินเขาเบื้องหน้า
สายหมอกโรยโปรยเรียดเฉียดเนินเขา			
เห็นเพียงเงาเงื้อมผาพฤกษาไสว
เหนือลานหญ้าฝ้าขาวพราวแสนไกล			
มองทางไหนแน่นหมอกลวงหลอกตา
แม้เนิ่นนานผ่านไปในเช้าตรู่			
หมอกยังอยู่ยืนยงคงแผ่นหนา
เสียงปักษีรี่ร้องดังก้องมา				
ส่งภาษาแทรกหมอกร้องบอกกัน
มิอาจเดินเพลินไปไกลลานเต็นท์			
ทางไม่เห็นหาลำบากยากเหหัน
นกอยู่ใกล้ไม่เห็นเป็นตัวมัน			
ทั้งเย็นสั่นสายหมอกคลุมพอกทาง
รอแสงแดดแผดเผาเร่งเร้ารุก			
อาทิตย์ปลุกปราบไล่หมอกไกลห่าง
หม่นมัวจางร้างไปไม่ตกค้าง			
แลหนทางทุกซอกหมอกพ้นตา
ท่ามกลางอากาศยามเช้าที่เย็นสั่น พวกเราพากันรองท้องด้วยกาแฟร้อนและขนมปังทาแยมอย่างดี ค่อยทำให้อบอุ่นขึ้นมาบ้าง ในไม่ช้าสายหมอกยามเช้าที่แผ่ปกคลุมไปทั่วค่อยๆจางหายไปเมื่อแสงแดดส่องตรงลงมาเต็มที่ เหยี่ยวภูเขา (Mountain Hawk Eagle) ตัวหนึ่งเกาะรับแดดอยู่บนยอดไม้สูงริมลานกางเต็นท์ ล่อลวงให้พวกเราหลายคนพากันมาเข้าคิวดูผ่านกล้องเทเลสโคปที่นายต้นตั้งไว้ให้ แลเห็นขนหงอนชูชันของมันชัดเจนมากทีเดียว
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 16
1 มกราคม 2548