ดินที่พร้อยรอยระแหงหลังแล้งผ่าน เฝ้าหวังการพร่างพรำของน้ำฝน เหมือนหัวใจที่ระโหยโดยทุกข์ทน รอคอยคนยื่นเศษความเมตตา แล้ววันนี้ที่รอก็ได้เห็น มีเธอเป็นกำลังใจคนไร้ค่า ให้มีวันแสนหวานสานศรัทธา ลบเหนื่อยล้าปวดร้าวก้าวเคียงกัน คือดอกรักผลิช่อทอความหวัง บานสะพรั่งอยู่ในกลางใจฉัน คอยเติมความสดชื่นทุกคืนวัน จนความฝันงอกงามเป็นความจริง เทวีแห่งแสงสว่างทางชีวิต เนรมิตความสุขเหนือทุกสิ่ง เอื้ออบอุ่นอ้อมใจให้พักพิง กระทั่งยิ่งรู้จัก......ยิ่งรักเธอ
14 กุมภาพันธ์ 2548 09:07 น. - comment id 425057
น่าอิจฉาเทวีแห่งแสงสว่างทางชีวิต สวัสดีวันวาเลนไทน์นะคะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 09:34 น. - comment id 425068
ไพเราะค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 09:47 น. - comment id 425079
เธอคือสเตอเบอรี่ นี่เอง
14 กุมภาพันธ์ 2548 09:52 น. - comment id 425085
แวะมาอ่านงานครับผม..มีความสุขในวันแห่งความรักนะครับ...
14 กุมภาพันธ์ 2548 11:35 น. - comment id 425152
:)
14 กุมภาพันธ์ 2548 11:47 น. - comment id 425166
เพียงพลิ้ว.. ก็พอสมควรแก่เหตุไม่ใช่หรือครับ ทิกิ.. รับทราบครับ ลาโง่.. ต้องชนิดหวานฉ่ำด้วยนะครับ บินเดี่ยวหมื่นลี้.. สุขตามประสาคนกำลังมีความรัก ขอบคุณครับ กุ้งหนามแดง.. จ่ายค่าลิขสิทธิ์มาซะดีๆ :)
14 กุมภาพันธ์ 2548 12:15 น. - comment id 425190
มีความสุขในวันแห่งความรักนะคะ ^___________________^
14 กุมภาพันธ์ 2548 13:34 น. - comment id 425267
รักคือนิยามน้ำผึ้งหวาน ฤาไฟลามเผาไหม้ให้เร่าร้อน ฤายาพิษสนิทเนาเหงาอาวรณ์ ฤาอาทรอ่อนหวานปานน้ำผึ้งรวง.. รักคิดถึง,มากมายเลยค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 4525 - พุด
14 กุมภาพันธ์ 2548 16:23 น. - comment id 425349
ยิ่งรู้จักรู้ใจยิ่งไหวหวั่น เพราะพลิกผันผิดคาดพลาดพลั้งเผลอ ตัวตนที่หันมาค้นหาเจอ นี่ซิเออ...จอมโจรที่ปล้นใจ เพียงหว่านคำหวานโปรยโรยไปทั่ว ทิ้งคำยั่วหยอกเย้าเฝ้าฝันใฝ่ คำที่หวานอาบยาพิษติดเปลวไฟ เอาคืนไป...ไม่(อยาก)รู้จัก..ไม่รักแล้ว
14 กุมภาพันธ์ 2548 16:28 น. - comment id 425354
ฝนที่พรำฉ่ำเย็นประเคนสาย ร้อนสลายกลายชุ่มหลังกลุ่มฝน ลาลับแล้วรอยระแหงแฝงสกล น้ำใจคนมิห่างหรือสร่างซา หวังว่าเธอมีสุขคลายทุกข์เข็ญ แม้ไม่เห็นความนัยให้คุณค่า ภารกิจในเหตุใช่เมตตา กรุณาก็ไม่ใจยืนยัน เพียงหัวใจสั่งการบันดาลให้ ฝนจึงใกล้แผ่นดินถิ่นเสกสรร สิ้นวสันต์เมื่อไรอาจไกลกัน เพียงยืนยันจะมาใหม่ในฤดู.. หายกันแล้วน่ะ ตอนนี้ตังค์หมด..แต่งกลอนทดแทนก็แล้วกันน่ะ..หยวนเปล่า ? ...
14 กุมภาพันธ์ 2548 16:36 น. - comment id 425359
นางสาวใบไม้.. เช่นกันครับ พุด.. อืมมมมมม มารแมงมุม.. เผลอไปกินดอกกุหลาบพ่นยาฆ่าแมลงเข้าละสิท่า ถึงได้อาการนี้ แต่งานนี้ผมจะตายเอาอะดิ เผื่อเธอของผมลืมว่านี่มัน on stage กุ้งหนามแดง.. แบบนี้ผมก็ขาดทุนอีกตั้ง 1 บทแน่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 16:56 น. - comment id 425380
ฟังเรียงร้อยถ้อยวจีที่ขับขาน ช่างเบิกบานในจิตความคิดเห็น มธุรสวาจาพาคล้อยเย็น ไหลลื่นเด่นเป็นจังหวะพร้อมจะโคน เยี่ยม!!
14 กุมภาพันธ์ 2548 19:27 น. - comment id 425433
ไพรเราะและอบอุ่นมากเลยค่ะ อ่านแล้วอยากเป็นเทวีแห่งแสงสว่างของใครบางคนบ้างจัง ว้าๆ ฝันเฝื่องอีกแล้วเรา แต่ชอบนะคะ บทกลอนบทนี้
14 กุมภาพันธ์ 2548 20:24 น. - comment id 425446
ส่งข้อความให้พี่ท่าน ไม่รู้ว่าได้รับหรือเปล่า? วันนี้แวะมาเป้นกำลังใจ เพราะห่วงใยเสมอ สุขสันต์วันแห่งความรักนะเจ้าคะ รักษาสุขภาพด้วยจ้า
14 กุมภาพันธ์ 2548 20:32 น. - comment id 425450
แวะมาอ่านค่ะพี่ทัดหทัย เหมาะกับวันวาเลนไทน์จังนะคะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 22:05 น. - comment id 425538
เพียงคำพูอดูยากจากจิตใจ ยังต้องใช้เวลาสานความหมาย กับหนึ่งคนซื่อสัตย์การไว้ใจ มิวางวายหมั่นใช้ความใจจริง
15 กุมภาพันธ์ 2548 00:41 น. - comment id 425622
แวะมาค่ะพี่ทัด เพราะจริง ๆ หวานซะมดเดินขบวน http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=1838 เอาเพลงมาฝากค่ะ ^_____^
15 กุมภาพันธ์ 2548 05:37 น. - comment id 425634
ผมอยากเขียนได้อย่างนี้ และจะมอบให้แม่ของลูกชายของผม ขอบคุณครับ
15 กุมภาพันธ์ 2548 07:37 น. - comment id 425639
ทิฆัมพร.. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ sodasasa.. เอ.. อืมมม.. เอ้อ.. ครับ เจ้าสาวฯ.. ได้รับด้วยความปลาบปลื้มจ้ะ ลูกเป็ดฯ.. ก็ไม่ได้เขียนเนื่องในวันมาฆะบูชานี่ครับ แม่จิตร.. น่า นะ น้องจิ๊ก.. มดเดินขบวนหนีเหรอ คุณก่อพงษ์.. ผมเขียนจากหัวใจน่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:31 น. - comment id 425759
เราก็นึกว่าทัดหทัยเป็นหญิงซะตั้งนาน555 หน้าแตก...ไปดีกว่า
15 กุมภาพันธ์ 2548 14:29 น. - comment id 425792
น่านอ่ะดิคะ พี่จ๋อ นู๋กะคิดว่าพี่เค้าเปงผู้หญิงซะอิก 555 งง มาตั้งนาน ..... แว๊บมาแว้วนะคะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 15:28 น. - comment id 425810
อ้าว.. ซะงั้น
15 กุมภาพันธ์ 2548 18:26 น. - comment id 425905
เข้ามารับค่าตอบแทนเดือนแรกค่ะเจ้านาย ( ของหัวใจ ) จ่ายช้ามาครึ่งเดือนแล้วน๊าาา .. เดี๋ยวก็ลาออกจากตำแหน่งเทวีแห่งแสงสว่างซะเลยนี่ .. .................... จัดการสตรอเบอร์รี่ครึ่ง กก. หมดเกลี้ยงใน 2 มื้ออ่ะ .. เหะ ๆ ก็เลยมาทวงคืน .. อิอิ .. ^____________^
15 กุมภาพันธ์ 2548 21:42 น. - comment id 426077
กลอนหวานไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 21:44 น. - comment id 426078
ค่อนข้างเห็นด้วย กับคุณมารแมงมุม อืมม.. จะว่าไป ไม่ใช่ค่อนข้างหรอกนะ เห็นด้วย และขอหุ้นความเห็นด้วย อย่าคิดค่าลิขสิทธิ์นะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 22:20 น. - comment id 426114
มิสเทวีแห่งแสงสว่างอยู่แถวนี้นี่เอง555 ส่วนเจ๊เป็นมิสไทยแลนด์โรเวอร์อ่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 08:41 น. - comment id 426314
ฉันคือเธอ.. อ้าว.. แล้วผมเป็นใครหว่า ??? คุณตูน.. ขอบคุณครับ อคิราห์.. โหเพื่อน แกล้งเผากันดื้อๆแบบนี้ เล่นแรงอ้ะ ไหนว่างานยุ่งไงล่ะ คนเมืองลิง.. นึกว่าเป็นมิสทีนซะอีก !!!!!
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:11 น. - comment id 426452
ฉันหลงรักอักษรในกลอนหวาน แสนซาบซ่านทรวงหวามกับความไข ทุกคำพันผูกมัดทัดหทัย จนทั้งใจเจ็บช้ำเพราะคำเดียว เธอรับรู้ตลอดมาว่าฉันรัก มั่นคงนักอื่นใดไม่แลเหลียว บ่วงยิ่งแน่นผูกมัดกอดรัดเกลียว จนซูบเซียวใจสลายไปกับกลอน เธอใช้ ร เกี่ยวใจไปจากร่าง ใช้ไม้หันอากาศขวางผ่ากลางก้อน ใช้ กอไก่ จิกซ้ำย้ำใจรอน แทรกรักซ้อนรักซ้ำคำเดิมเดิม
17 กุมภาพันธ์ 2548 08:30 น. - comment id 426850
ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร คนใช้กลอนสื่อผ่านส่งความคิด ร้อยคนอ่านไม่มีถูกและผิด เพราะความคิดของคนบ่คล้ายกัน
17 กุมภาพันธ์ 2548 21:26 น. - comment id 427290
งานน่ะมี แต่ไม่ได้ยุ่งขนาดห้าม เอ่อ... ห้าม... ห้ามไม่ให้มาเยี่ยมเยียนใครนี่