บะซอลท์

นกตะวัน

เวลาผ่านไปนานมากจนพวกเรารู้สึกเมื่อย ต่างคนต่างนั่งบนก้อนหินริมสันเขื่อน แต่ทุกสายตายังคงจ้องไปที่บึงน้ำเบื้องหน้า ตรงชายบึงซึ่งมีนกกาบบัวและนกกระสาปากเหลืองยืนรวมกันอยู่ หัวหน้าเขตฯ ซึ่งนั่งติดกับผมบอกว่า นกกระสาดำจะบินลงมารวมฝูงกับนกกาบบัว ผมจึงถือโอกาสถามหัวหน้าถึงก้อนหินสีดำที่นำมาถมทำสันเขื่อน หัวหน้าบอกว่าเป็น หินบะซอลท์ (Basalt) จากภูเขาไฟที่นำมาจากเขากระโดง เพราะในอดีตเมื่อหลายล้านปีเคยเป็นภูเขาไฟมาก่อน
บนสันเขื่อนเกลื่อนหินใส่หมิ่นเหม่			
เรียงก้อนเททบกันดันซ้อนหนา
ล้วนสีคล้ำดำนิลไม่ชินตา				
ขรุขระหน้าเนื้อแน่นเป็นแผ่นโพรง
คนเรียกไว้ใช้กันชื่อนั้นก่อน				
หินบะซอลท์สีคล้ำดำเบาโหวง 
เคลื่อนลอยได้ในน้ำย้ำหลายโมง			
เขากระโดงแดนดินถิ่นของมัน
หินภูเขาเถ้าถ่านผ่านมาไกล				
ภูเขาไฟเคยฟุ้งลุกพุ่งมหันต์
ครั้นสงบจบเย็นเป็นนิรันดร์				
เกิดหินนั้นแน่นอนค่อนมากมี
ใช้ประดับจับใส่ได้สารพัด				
นำเรียงจัดแจ่มสวยด้วยดำสี
มองแปลกตาหน้าปรุพุพองดี				
ช่างเข้าทีทั่วเขื่อนเกลื่อนหินไฟ
เขากระโดงที่หัวหน้าเขตฯพูดถึงนี้เป็นภูเขาลูกเล็กๆอยู่ในจังหวัดบุรีรัมย์นี่เอง อยู่เลยอ่างเก็บน้ำห้วยตลาดขึ้นไปทางเหนือไม่ไกลนัก เป็นภูเขาไฟที่ดับสนิทมาเป็นเวลานานหลายล้านปีแล้ว มีถ้ำเป็นที่อาศัยของค้างคาวจึงถูกกันไว้เป็นเขตห้ามล่าสัตว์ป่า เพื่อคุ้มครองมิให้ชาวบ้านเข้าไปล่าหรือรบกวนค้างคาว แต่อนุญาตให้นักท่องเที่ยวเข้าไปชมได้ หัวหน้าเขตฯคุยกับเราอีกสักพัก จึงขอตัวขับรถไปสำรวจทางด้านอื่น เผื่อว่าวันนี้เจ้ากระสาดำจะไปลงในบริเวณอื่น
นกกระสาดำ ที่อ่างเก็บน้ำห้วยตลาด 9
6 พฤศจิกายน 2547