......ใช่แต่เพียงความรู้ที่ ครู สอน ...จิตอาทรต่อศิษย์สนิทสมาน ...คุณธรรม จริยา วิชาการ ...จนแตกฉานพร้อมหทัยที่ใฝ่ดี ......รำลึกพร้อมน้อมหัตถ์มนัสกนิษฐ ...เชิญอุกฤษฏ์เทววงศ์จงบายศรี ...ปวง ครุ สุขสวัสดิ์วัฒนี ...ทิพย์บารมีอวยพิทักษ์รักษ์ ครู
16 มกราคม 2548 08:45 น. - comment id 406852
เพียรพร่ำพรอดสอดใส่ให้ความรู้ คำจากครูคือนำเป็นคำสอน จิตสดสวยช่วยเหลือเอื้ออาทร คอยอวยพรห่วงใยจากใจจริง แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ...ช่วงนีอากาศเปลี่ยนนะ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
16 มกราคม 2548 12:22 น. - comment id 406951
ควรทำดีเชื่อฟังคำครูสอน ที่อาทรต่อเราอย่าเฉไฉ 16 มกรามาคราใด เราพร้อมใจน้อมหัตถ์รักคุณครู
16 มกราคม 2548 13:12 น. - comment id 407003
..เรน.. ขอน้อมระลึก ..ถึง พระคุณครู ..ด้วยนะคะ .. เรน .. ก็รัก .. คุณครู .. เป็นบทกลอน .. ที่งดงาม .. ในความรู้สึกของเรน .. มากเลยคะ ..
16 มกราคม 2548 13:18 น. - comment id 407009
มาร่วมลำลึกด้วยคน
16 มกราคม 2548 18:17 น. - comment id 407253
มาร่วมรำลึกถึงพระคุณครูด้วยคนนะ และรำลึกถึงสองรัตนาที่ช่วยแนะนำ...ในครั้งก่อนนั้น
16 มกราคม 2548 20:15 น. - comment id 407307
...สิ้นแล้วสาย.......ปฏิพัทธ์สองรัตนา...
17 มกราคม 2548 11:11 น. - comment id 407648
...สิ้นแล้วสาย...ปฏิพัทธ์สองรัตนา ยืมของพี่มา ของหลงกวี สะบั้นเลยตลอดกาล
17 มกราคม 2548 12:36 น. - comment id 407696
.....อย่างไรก็ยังคงเหลือ... ......จารจำหลักจารึกร้อย..รอยวิจิตร ...ชวลิต..สองประพาฬ...ณ ลานศศิน ...ใต้เงาเย็นเพ็ญพิสุทธิ์เหนือมุจลินทร์ ...เอื้อนกวินผ่านบุปผาลดาปราย .......ให้ความรู้สึกงดงามของเวลานั้นที่ทำให้ถ่ายทอดมาเป็นตัวอักษรดำรงไว้ดีกว่านะคะ แวะมาทักทายคุยกันอีกนะคะคุณหลงกวี...
19 มกราคม 2548 05:56 น. - comment id 408975
เปรียบประทีปโคมทองสาดส่องฟ้า ...เปรียบจันทราสุรีย์มณีแสง ......เปรียบเข็มทิศชี้ทางอ้างแสดง .........เปรียบร่มแห่งพฤกษาคำว่าครู