หนามรอบข้อ

นกตะวัน

เราเดินตามทางดินและหยุดส่องกล้องดูนกในหนองน้ำทางด้านขวามาเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงหัวมุมจึงเดินเลี้ยวขวาไปตามทางดินซึ่งเลียบหนองน้ำนั้นไปเรื่อยๆ แต่สองข้างทางในช่วงนี้ค่อนข้างรกและมีต้น พุงดอ หรือ หนามรอบข้อ (Azima sarmentosa) ขึ้นเกะกะเต็มไปหมด บางต้นทอดเอนอยู่บนดิน แต่บางต้นเลื้อยพันขึ้นไปบนต้นไม้ใหญ่ เวลาเดินจึงต้องคอยระวัง เพราะกลัวเดินพลาดไปเหยียมเถาของมัน อาจโดนหนามแหลมทิ่มแทงจนเจ็บปวดได้
ต้นเอนเลื้อยเฟื้อยยาวคราวแลเห็น		
ใบเขียวเด่นดกนักมักมันใส
ขึ้นเกะกะระดินทั่วถิ่นไป			
เดินเข้าใกล้ต้องขยาดหวาดทุกยาม
ด้วยหนามแหลมแซมใส่ไว้รอบข้อ		
ตรงรอยต่อลำต้นมากล้นหลาม
หากโดนจิ้มทิ่มแทงปวดแรงตาม		
อย่าได้หยามเหยียบเถาโดนเข้าซม
ชาวบ้านเพรียกเรียกเอาเถาพุงดอ		
หนามรอบข้อคือคำย้ำเหมาะสม
แต่ขยาดหวาดผวามิกล้าชม			
เพราะหนามคมดั่งเขี้ยวเห็นเสียวพลัน
ทั้งปราบยากหากทิ้งก้านกิ่งออก		
ลำต้นงอกขึ้นงามหนามแสบสัน
รกพื้นดินถิ่นไหนได้ทุกวัน			
ไม้เช่นนั้นน่าถางเปิดทางเดิน
ผ่านพ้นดงพุงดอหรือหนามรอบข้อมาได้หน่อย มีทางแยกไปทางขวา เลียบหนองน้ำไปเรื่อยๆ เราจึงเลี้ยวขวาเดินไปเรื่อยๆ แต่มองไม่เห็นนกในหนองน้ำเสียแล้ว เพราะริมหนองน้ำทางด้านนี้มีต้นแสมขึ้นเป็นแถวเป็นแนวหนาแน่นเต็มไปหมด บดบังจนมองไม่เห็นหนองน้ำแม้แต่นิดเดียว แม้แต่ทางด้านซ้ายของทางเดินยังมีดงแสมขึ้นเป็นแถวเป็นแนวเนืองแน่นเต็มไปหมดเช่นกัน ถ้าหากถอนต้นแสมออกเสียบ้าง คงมองเห็นนกในหนองน้ำได้บ้าง
ต้อนรับนกนางนวล ชายทะเลบางปู
31 ตุลาคม 2547