ลอกเขามาฝาก(เปิดใจให้กว้างก่อนอ่าน)

pigstation


 เป็นกวี เป็นทำไม 
กวีไม่ใชผู้เสียสละ 
ไม่ใช่ชี ไม่ใช่เถร ไม่ใช่เณร ไม่ใช่พระ 
อ่านกวีเอะอะมีใครฟัง 
เป็นกวี เป็นทำไม 
รัฐบาลชุดไหนส่งเสริมมั่ง 
เฮ้ยกวีคนนี้หัวแข็งจัง 
จับเข้าห้องขังสบายแฮ 
อย่าหวังให้สร้างอนสาวรีย์ 
อนุสรณ์นักกวี ฝันเถอะแม่ 
พิพิธภัณฑ์บ้านกวีก็ดีแท้ 
ชาติหน้าบ่ายแก่ๆ ค่อยว่ากัน 
แล้วเป็นกวีต้องความคิดลึกล้ำ 
เขียนให้ดำน้ำอ่านจึงสร้างสรรค์ 
ฝันให้สูงสุดฟ้าอาทิตย์จันทร์ 
หรือต้องมุทะลุดุดันเลือดก่ายกอง 
หรือเป็นกวีต้องรูปหล่อๆ 
จะเคาะจานตีหม้อก็แคล่วคล่อง 
มีคนขอลายเซ็นจากมือทอง 
เอ๊าะๆอ่องๆรับรองรวย 
ริเป็นกวีต้องขี้หงาวววววว 
รึเป็นกวีสาวเธอจงสวย 
เขียนกล่อนเปล่าโรแมนติกโรแมนตวย 
โสดซะด้วยตามสูตรที่ว่ากัน 
เขียนกวีเขียนทำไม 
ใครเขียนแบบไหนก็แบบนั้น 
ตะกร้ายังรักกวีทุกวี่วัน 
มีความจริงความฝันวรรณกวี 
เขียนกวี เขียนทำไม 
ตอบไม่ได้ดอกฉันในวันนี้ 
วานเด็กเมื่อวานซืนตอบที 
มันบอกว่า พี่ๆไอ้เฮงซวย  
 
   
 เขียนกวี เขียนทำไม 
วงกวีไม่ใช่สรวงสวรรค์ 
บางทีถึงรบราฆ่าฟัน 
ร้อยสำนักแข่งประชันด้วยอัตตา 
เขียนกวี เขียนทำไม ทางกวีไม่ใช่ทางแสวงหา 
อยากบรรลุปรมัตถ์สัจจา ไปบวชชีดีกว่านะแม่คุณ 
เขียนกวี เขียนทำไม ถึงขายได้ก็ไม่รวยอย่าหวังลุ้น 
บทละห้าสิบบาทขายขาดทุน และอย่าหวังกักตุนยามขาดแคลน 
เขียนกวี เขียนให้ใคร เขียนให้คนยากไร้เรือนล้านแสน 
เขียนให้คนอกหักเพราะรักแฟน เขียนให้แย้ตะกวดแลนก็เขียนไป 
เขียนให้ดาวบนฟ้า ปลาในน้ำ เขียนให้ถ้ำสิงขรณ์ คีรีใหญ่ 
เขียนให้มดเขียนให้ปลวก เขียนให้ใคร เขียนเถิด เขียนเท่าไรไร้สาระ. 
 
 
  
   
 โดยคุณ Old Wave [ วันอาทิตย์ ที่ 19 ธันวาคม 2547 เวลา 03:26 น. ] ผู้ตอบคนที่ 32				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    9 มกราคม 2548 02:08 น. - comment id 402557

    เขียนเหรอ อยู่ทีคนอีกนั่นแหล่ะนะ
    ว่าต้องการสิ่งไหน
    บางคนระบาย
    บางคนเป็นสุข
    บางคนมีทุกข์
    บางคนอกหัก
    บางคนมีรัก
    บางคนทายทัก
    บางคนรักบทกลอน
    บางคนอยากถ่ายถอน
    บางคนนอนไม่หลับ
    บางคนตกหลุมรัก
    บางคนสลักด้วยภาษา
    บางคนฆ่าเวลา
    บางคนดีกว่าไม่มีอะไรทำ
    บางคนอยากแบ่งปัน
    บางคนสุขสันต์สุขสม
    บางคนอยากแบ่งกันชม
    บางคนขื่นขมหัวใจ
    บางคนยินดีปรีดา
    บางคนรักษาคุณค่าไว้
    บางคนทำเพื่ออะไร
    บางคนไม่เข้าใจจริงจริง
    บางคนก็เข้าใจ
    บางคนรู้ทุกสิ่ง
    บางคนทำเป็นหยิ่ง
    และบางคนอีกหลาย ๆ บางคน ที่
    ไม่ได้กล่าพรรณาอีกมากมาย
    
    มันเป็นเรื่องของมุมมองของแต่ละคน
    
    อยางผมก็อยากถ่ายทอดทุกความรู้สึกของคน
    เหมือนกับการค้นหาความสุขของเรานั่นแหล่ะ
    นี่คือแนวคิดของผม
  • ดอกข้าว

    9 มกราคม 2548 02:21 น. - comment id 402565

    -*กวีคือผู้อ่อนโยนที่สุด
    
    คนไม่ชอบกวีคือคนป่า
    
    คือคนที่ไม่มีวัฒนธรรม-*
  • อัลมิตรา

    9 มกราคม 2548 12:14 น. - comment id 402690

    ตอบไม่ได้สักข้อ เพราะ กวี.. ไกลจากสิ่งที่อัลมิตราเอื้อมถึง ค่ะ
  • ภาวิดา

    9 มกราคม 2548 14:00 น. - comment id 402753

    บทกลอนจาก แรคำ ของ แรคำ ประโดยคำ
    
    เพียงนึกเท่านั้นก็เป็นกวี
    ง่ายดายเหลือดีกวีใหม่
    มีอารมณ์เสียอย่างมีทางไป
    สร้างกวีภายในไม่เว้นวัน
    ล้วนแล้วด้วยเรื่องของความรัก
    เรื่องคนอกหัก เรื่องเพื้อฝัน
    เรื่องความเข้าใจไม่ตรงกัน
    เรื่องเธอกับฉันแค่นั้นเอง
    มีหมอก น้ำค้าง ความว่างเปล่า
    มีความเงียบเหงาเข้าข่มเหง
    มีน้ำตา ความว้าเหว่ ความวังเวง
    มีดาวเดือนเอื้อนเพลงอยู่ลิบลิบ
    นี่คือข้อมูลที่พูนพร้อม
    รอการหล่อหลอมอย่างดิบดิบ
    รอแรงหัวใจไหวกระซิบ
    รอการประจงหยิบข้อมูลกวี
    
    ใช่เรื่องยากเข็ญเห็นเห็นอยู่
    ใช่เกินการรับรู้อันล้นปรี่
    ง่ายในความคิดนิมิตดี
    งามในทันทีที่ได้นึก
    สมบูรณ์เพราะบ่มอารมณ์ไว้
    สมบูรณ์เพราะใจได้ตรองตึก
    สมบูรณ์เพราะอาจขาดความลึก
    สมบูรณ์เพราะเฝ้าฝึกอยู่ภายใน
    เพียงนึกเท่านั้นก็เป็นกวี
    ง่ายดายเหลือดีกวีใหญ่
    ง่ายดายเหลือเกินกวีไทย
    เป็นกวีร่วมสมัยไปทุกคน
    
    -----------------------------------------------
    บทกลอนจากหนังสือ แรคำ โดย แรคำ ประโดยคำ
    
    
  • ๏ เม็ดทราย ๏

    9 มกราคม 2548 14:11 น. - comment id 402778

    คิดเหมือนพี่อัลค่ะ
    . .ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นกวี
    คิดแค่ว่าเป็นเพียงคนเขียนกลอนธรรมด๊า ธรรมดา
    
    ๑^_____^๑
  • pigstation

    9 มกราคม 2548 14:31 น. - comment id 402811

    ตอนนี้หลังจากลาออกจากสำนักราชการมาหนึ่งปีเต็ม
    เส้นผมยาวเหยียดไปทางด้านหลังเป็นฟุต
    ส่วนหน้าผากก็ช่างโอ่โถง ดูคล้ายแมนจูมากกว่าศิลปิน...เวลามีคนทัก
    
    ตอนนั่งทำงาน ไม่ว่าวิธีคิด
    ลมหายใจ พฤติกรรม มันดูศิลปินนัก
    
    แต่พอออกมาสู่โลกข้างนอก
    กลับคล้ายพบว่า เป็นคนธรรมดาที่ชอบวาดรูป เขียนหนังสือดีกว่า
    
    หรืออาจเป็นเพราะผลงานยังไม่เข้าตา
    ผลงาน(ไม่ใช่ผง)ไม่เข้าตาบรรณาธิการ
    ยังไม่มีมาตรฐาน ISO artist
    
    อีกทั้งเอียงอายด้วยมั๊งที่คำว่าศิลปินเกลื่อนตลาด
    แต่เราไม่ควรหวงแหนภาวะอะไรหนักหนาเกินกว่าที่เราจะเป็นได้
    
    วันก่อนเพื่อนเป็นช่างซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ เราไปเรียกว่า ช่าง..ดูรถให้หน่อย...
    เพื่อนหันขวับตะคอกว่า  ...เราไม่ใช่ช่าง
    ผมผงะ ....แล้วนายเป็นอะไร
    เขาตอบ  เรา เป็น เพื่อน นาย ...
    
    และที่ไทยโพเอมเช่นกัน
    ไม่มีใครเป็นกวีหรอก..
    ทุกคนเป็นเพื่อนกัน ...อย่างที่เพื่อนเรากำชับมา
    
    เคยนั่งจิบน้ำชาล้อมวงเสวนากับอาจารย์แรคำ ที่มช. กับน้องๆ...รู้สึกอบอุ่นระคนเสียดายที่ผ่านมาผ่านไปคล้ายลมที่ผาย
    
    วันนั้นอาจารย์เล่าถึงอาจารย์ศักดิ์ศิริ มีสมสืบอย่างสนุกสนาน...
    แล้วพูดถึง อาจารย์ถวัลย์ที่ครั้งหนึ่งมีไฮโซ สงสัยว่าแกเป็นใคร มาแต่งตัวรุ่มร่ามในพิธีโอ่อ่า
    ไฮโซเลยถาม......คุณเป็นใคร
    อาจารย์ถวัลย์ ดัชนีเอ่ย...ผมเป็นไส้เลื่อนครับคุณหญิง...อย่างชัดถ้อยชัดคำ
    
    มีทุ่งนาที่ชาวนากำลังปลูกข้าว
    เราคิดว่าเขาไม่เป็นชาวนาหรอก
    แต่เขาเป็นคนที่ชอบปลูกข้าวเท่านั้นเอง
    ส่วนพ่อค้าไม่ได้ประกอบอาชีพเป็นคนกลางหรอก  เป็นชาวนาจริงๆเป็นชาวนาที่ทำบนหลังคนนั่นเอง
    
    ส่วนแท็กซี่มิเตอร์ปฏิเสธว่าพวกเขาไม่ได้เป็น
    คนหาเช้ากินค่ำ
    เพราะส่วนใหญ่แท็กซี่เหล่านี้มักหาเช้าให้ ตร.จรจ.กินวันยังค่ำ
    
    ส่วนใหญ่เราจะปฏิเสธอะไรสักอย่างทั้งที่ความหมายนั้น ดี และเป็นมงคลสำหรับเรา
    
    จากนั้นเราก็ยินดีเป็นศิลปินประจำอบต.มาอย่างไม่อิดออด และมีเวลาว่างก็ไปสอนเด็กวาดรูป พร้อมปลูกฝังว่า อย่าเอียงอายเมื่อใครมาว่าเราเป็นศิลปิน แต่จงเอียงอายต่อการเป็นคนบาป
    
    แต่เด็กร้องระงมว่า ไม่อยากเป็นศิลปิน...
    เพราะว่าเด็กอยากเป็น...นักการเมืองที่มีคุณภาพ
    ขอบคุณเด็กไทยใจกล้า ที่กล้าแหวก
    นี่แหละ เด็กแนวของจริงที่หมู่บ้านเรา
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    9 มกราคม 2548 20:50 น. - comment id 403099

    อ่านะ
    คนเรา
    ต่างจิต
    ต่างใจ
    ค่ะ
    
    อิ อิ...
  • ภาวิดา

    9 มกราคม 2548 22:55 น. - comment id 403212

    อ่านยังไม่เข้าใจดีนัก
    ต้องขออ่านอีกหลาย ๆ รอบค่ะ
  • โกเต็ก

    28 มกราคม 2548 11:18 น. - comment id 413539

    ขอบคุณครับที่ให้อะไรหลายๆอย่างมา ตินิดเดียว
    คุณน้าอย่ามองว่า ผมจะเป็นแบบตัวหนังสือที่สื่อออกมาดิครับผมว่ามันไม่ถูกอะ คำว่า ควันออกหูเนี่ย ฟังดูไม่ดีเนาะ ส่วนเรื่องที่เขียนมันก็เป็นเพียงมุมหนึ่งเท่านั้น คือโดยส่วนตัวผมยังเชื่อนะครับว่า ภาษาไทยที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ บอกตามตรงนะครับว่า ทุกๆช่วงอายุและหลายๆสังคมได้ใช้ต่างกันไปแล้ว
    ซึ่งความจริงเชื่อนะครับว่าไม่มีใครอยากให้เป็นแบบนี้หรอก แต่หากเรื่องที่เขียนไปนั้นพร้อมที่จะรับคำ ด่า คำว่า คำติเตียน ผมก็พร้อมรับครับ หากจะแลกมากับ กลุ่มเป้าหมายของผมที่อาจมีน้อยนิดเพียงไม่ถึง 1 ตัวที่สังคมใช้เรียกเขา
     ส่วนงานเขียนคุณอาก็ดีนะครับ เรื่อยๆสบายๆถูกที่คุณอาพูดว่า แรงแต่ไม่กร้าวร้าว แต่มันคล้ายน้อยใจไงชอบกล อิอิ 
      ขอบคุณมากนะครับคุณอาบ้ายบาย
  • โกเต็ก

    28 มกราคม 2548 11:19 น. - comment id 413540

    กวีงั้นหรอ?

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน