ประกายเพชร

นกตะวัน

เราทยอยเดินตามกันมาจนถึงศาลากลางบึงซึ่งมีพื้นศาลาเป็นรูปวงกลมและมีม้านั่งยาวอยู่รายรอบทุกด้าน เมื่อมาถึงศาลาทุกคนต่างนั่งพักเหนื่อย ดื่มน้ำ และรับประทานอาหารว่าง ผมยืนอยู่ทางด้านนอกของศาลา มองไปทางด้านตะวันตกซึ่งแลเห็นทุ่งสามร้อยยอดอันกว้างไกลไปจนสุดสายตา ดวงตะวันส่องแสงแรงกล้ามายังทุ่งสามร้อยยอด และกระทบกับผิวน้ำในบึงจนเกิดเป็นประกายระยิบระยับ ราวกับประดับด้วยกากเพชร 
ประกายเพชรเกร็ดแก้ววาวแวววับ		
แดดประดับโดนน้ำงามล้ำเหลือ
ด้วยตะวันปันแสงแบ่งจุนเจือ			
ส่องมิเบื่อบนน้ำฉ่ำกระจาย
น้ำในหนองท้องที่มีแต่สวย			
เมื่อแสงช่วยสาดต้องส่องมากหลาย
เพิ่มสีแสงแรงหลากแสนมากมาย		
งามเฉิดฉายพริ้งเพริศบรรเจิดตา
แสงแดดงามยามเย็นเห็นสวยยิ่ง		
สาดส่องพิงผืนน้ำสวยล้ำหนา 
สะท้อนน้ำฉ่ำแสงสุริยา			
ท้องธาราสีทองผ่องกระจาย
แล้วอาทิตย์ปลิดชีพรีบจากฟ้า			
แดดเจิดจ้าค่อยจางร้อนห่างหาย
น้ำเปล่งปลั่งดั่งทองส่องประกาย		
ค่อยเลือนหายเหดับลับสายตา
เราพักผ่อนกันอีกสักพัก จึงพากันเดินต่อไปตามสะพานไม้ที่ทอดยาวจากศาลาแห่งนี้ไปทางเหนือ เราพบนกยางไฟหัวดำ (Yellow Bittern) 2 ตัวเกาะแฝงตัวอยู่ในดงอ้อทางฝั่งขวาของสะพาน จนกระทั่งแสงแดดเริ่มอ่อนแรงลงทุกที เราจึงพากันเดินออกจากบึงกลับไปยังถนนอีกครั้ง นายแป้นบอกว่ามีนกยอดหญ้าหัวดำ (Common Stonechat) ตัวหนึ่งบินมาเกาะโชว์ตัวบนปลายหลักริมบึงเป็นประจำ หลายคนจึงปักหลักคอยถ่ายภาพนกยอดหญ้าหัวดำตัวนี้
เที่ยวชุมพร ย้อนมาประจวบฯ 42
25 ตุลาคม 2547