รู้ดีว่าฉันไม่เริ่ดหรูเป็น เพียงทิชชู่กลางโต๊ะร้านก๋วยเตี๋ยว ใช่ผ้าไหมลวดลายเลิศเลอหนึ่งเดียว ได้ไปเที่ยวโชว์ในโอท๊อป ทั้งขี้มูก ขี้ตา เรียกหาฉัน เสร็จธุระพลันขยำทิ้ง หลงลืมกันไปไม่ประวิง ง่ายดายจริงนังทิชชู่ผู้ง่ายเกิน ฝากไปถึงเยาวชนอย่าหลงเพลิน จะยับเยินยู่ยี่ไม่ดีแน่ ดูอย่างทิชชู่ผู้นี้ที่ย่ำแย่ เยาวชนดีแท้ต้องตั้งใจเรียน ให้ก้าวไปไกลเกิน ให้เจริญวัยดังไหมผ้า จะได้สวยงามเป็นหน้าตา แค่ใช่ว่าขายผ้าเอาหน้ารอด ปล่อยทิชชู่ผู้อาภัพ ได้ซึมซับความเหลวแหลก เป็นความจริงไม่เห็นแปลก อย่าไปแลกพิมเสนกับเกลือเอย
pigstation 16 ธ.ค. 2547 00:54 น. - ID 67629 
2649
3
0
16 ธันวาคม 2547 00:55 น. - comment id 389712
เขียนได้ดีมากเลยครับสะท้อนปัญหาเยาวชนที่กำลังเกิดอาการหู-สติ พร่ามัว
16 ธันวาคม 2547 00:56 น. - comment id 389713
เขตยกหางตัวเอง 24 ชั่วโมง
16 ธันวาคม 2547 01:02 น. - comment id 389721
ทิชชู่ยังมีค่า ทุกเวลาเรายังใช้ แถมยังเป็นภูมิปัญญาไทย จึงน่าใช้เสียจริงจริง อิอิ *-*แวะมาราตรีสวัสดิค่ะ รอบนี้คงต้องไปจริง ๆ เสียที อิอิ กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
