เหยี่ยวผึ้ง

นกตะวัน

นักดูนกอีกคนที่ผมพบในงานเทศกาลดูเหยี่ยวอพยพคือ พินิจ แสงแก้ว ซึ่งเป็นที่ปรึกษาคนหนึ่งของงานนี้ด้วย เนื่องจากนานๆสักครั้งจึงมีโอกาสพบกัน เราจึงถือโอกาสพูดคุย แล้วพากันเดินไปยังเพิกแห่งแรกซึ่ง ฟิลลิป ดี ราวด์ เดินไปอยู่ที่นั่นก่อนหน้านี้แล้ว นักดูนกหลายคนชุมนุมกันอยู่ที่นั่นเช่นกัน ต่างคนต่างยกกล้องส่องดูเหยี่ยวที่บินอพยพผ่านมาทีละกลุ่ม ทีละกลุ่ม แล้วเหยี่ยวตัวหนึ่งบินต่ำๆผ่านมา เหยี่ยวผึ้ง (Oriental Honey-buzzard) นั่นเอง
แหงนขึ้นไปในนภาแดดจ้าส่อง		
เห็นเหยี่ยวล่องบินเรื่อยไม่เฉื่อยหนา
ตัวหนึ่งร่อนผ่อนแรงตะแคงมา		
ปีกกว้างอ้ากางออกบอกลวดลาย
เหยี่ยวผึ้งบินผินไปต่ำใกล้มาก		
มิลำบากบอกชนิดหากคิดหลาย
ปลายปีกแตกแยกไว้ได้มากมาย		
มองดูคล้ายคลึงนิ้วยกลิ่วเอียง
เที่ยวโผผินบินไปถิ่นใดหนอ			
ใยมิท้อทนลมพัดข่มเฉียง
ไร้คู่ครองหมองหน้าไม่มาเคียง		
เขาคงเลี่ยงหลีกหนีเร็วรี่ไกล
คงหิวผึ้งหึ่งบินกลางถิ่นป่า			
เหินเรื่อยมาเมื่อเห็นเป็นไถล
ร่อนโผลงตรงรังขุดพังไว			
จิกกินไว้ตัวอ่อนก่อนจากรัง
ผมยืนอยู่ดูเหยี่ยวอพยพที่เพิงพักพร้อมกับพินิจ แสงแก้ว ฟิลลิป ดี ราวด์ และนักดูนกคนอื่นอีกสักพัก ทั้งยังได้ถ่ายภาพร่วมกันไว้เป็นที่ระลึกด้วย ในไม่ช้า สมาชิก Birder s Journal ที่เดินเที่ยวงาน เริ่มทยอยกันเดินเข้ามาสมทบ และเมื่อทุกคนมาอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว เราจึงเดินกลับไปขึ้นรถตู้ที่จอดไว้ เพื่อเดินทางต่อไปยังตำบลนาทุ่ง โดยมีจุดหมายปลายทางอยู่ที่ แหลมคอกวาง ซึ่งเป็นแหล่งทำรังวางไข่ของนกออกคู่หนึ่ง 	
เที่ยวชุมพร ย้อนมาประจวบฯ 25
24 ตุลาคม 2547