ลุมพูแดง

นกตะวัน

ห่างออกไปทางด้านขวา คุณโต้งซึ่งยืนอยู่กับเจ้าแป้นชี้มือให้เรามองข้ามทุ่งหญ้าน้ำขังไปยังดงป่าเสม็ดขาวเบื้องหน้า เราเดินมาหยุดยืนเรียงแถวหน้ากระดานอยู่บนทางเดินแคบๆซึ่งทางด้านหลังรกแน่นไปด้วยหญ้าและวัชพืชต่างๆ ส่วนทางด้านหน้าเป็นคูน้ำที่เนื่องแน่นไปด้วยพืชน้ำ คุณโต้งบอกว่า มี นกลุมพูแดง (Pale-capped Pigeon) เหลืออยู่ตัวหนึ่ง เกาะหันหลังให้อยู่บนต้นเสม็ดขาวชายป่า ตัวอื่นๆบินหนีไปหมดแล้ว เพราะมีเหยี่ยวบินลงมาไล่
ลุมพูแดงแฝงพิงแอบอิงเสม็ด			
แสงแดดเล็ดลอดส่องต้องเคลือบสี
ขนม่วงแดงแฝงน้ำตาลหวานเข้าที		
กระหม่อมดีเด่นขาวสกาวตา 
แม้เกาะนานผ่านไปไม่คิดหนี		
นายแบบดีนกดังนั่งพฤกษา 
ผู้คนเห็นเป็นส่องยกกล้องมา			
ทั่วกายายามยลน่าสนใจ
แต้มสีแดงแต่งขาทาโคนปาก			
แลสวยมากเมื่อเห็นเด่นสดใส
แม้หางคล้ำดำนิดเมื่อพิศไป			
วิหคไหนมาเทียบเปรียบไม่มี
เจ้าเที่ยวท่องล่องไปไกลจากป่า		
เพียงเลาะมาลงหลักพักสุขี		
ครั้นแดดอ่อนร้อนไปใคร่จรลี			
โผบินหนีเหนือทุ่งมุ่งกลับไพร
ทุกคนไม่รอช้า คุณแป้นตั้งกล้องเทเลสโคปเล็งไปยังนกลุมพูแดงตัวนั้นทันที คุณปีเตอร์กับคุณโอตั้งกล้องถ่ายรูปบนขาตั้งเล็งไปยังนกลุมพูแดงตัวนั้นเช่นกัน แต่ผมกับคุณจาดใช้กล้องสองตาเล็งไปยังนกลุมพูแดง แล้วแต่ละคนต่างดูนกลุมพูแดงตัวนั้นด้วยอุปกรณ์ของตนจนจุใจ เพราะนกลุมพูแดงตัวนั้นเกาะหันหลังอยู่นิ่งๆนานมาก ราวกับบอกว่า มันแสนจะขี้อาย แต่เต็มใจและตั้งใจเป็นนายแบบให้เราชม และถ่ายภาพอย่างเต็มที่ จนกระทั่งเบื่อทีเดียว
เที่ยวชุมพร ย้อนมาประจวบฯ 17
24 ตุลาคม 2547