กระแตหัวเทา

นกตะวัน

เลยลำคลองเล็กๆออกไปเป็นป่าพรุน้ำจืดซึ่งมีต้นไม้ขึ้นเบียดเสียดกันหนาแน่น แต่ตามชายพรุเป็นพื้นดินแฉะๆ มีแอ่งน้ำและกอหญ้าระเกะระกะแทรกอยู่เป็นหย่อมๆ จึงเป็นแหล่งหากินอย่างดีของนกน้ำหลายชนิด ผมยกกล้องส่องหานกในบริเวณนี้ไปเรื่อยๆ นกยางเปีย (Little Egret) และนกยางกรอกพันธุ์จีน (Chinese Pond Heron) เดินอยู่ตรงโน้นบ้าง ตรงนี้บ้าง และที่ริมลำคลอง นกกระแตหัวเทา (Grey-headed Lapwing) ตัวหนึ่งกำลังเดินเหยียบย่ำพื้นหญ้า
ท่ามกลางเสียงเอี้ยงร้องก้องเซ็งแซ่			
นกกระแตหัวเทาเฝ้าเดินหา
มองเก็บสิ้นกินแมลงทุกแหล่งมา			
ทั่วพงหญ้าพื้นฉ่ำย่ำใกล้ไกล
หัวคอเทาเข้าท่าทาถึงอก				
เห็นปากนกนั้นเรืองเหลืองสุกใส
ปลายปากคล้ำดำนิดแต้มติดไป			
คาดดำไว้หว่างท้องขาวผ่องดี
เจ้าเดินเล่นเย็นใจไม่เดือดร้อน			
ขาเรียวอ่อนออกเหลืองเรืองสดสี	
เที่ยวย่างก้าวยาวใกล้ได้ท่วงที			
แมลงหนีนกเหนื่อยจิกเรื่อยมา
ครั้นตระหนกตกใจคนไปเห็น				
กางปีกเน้นขาวเนียนเลี่ยนนักหนา 
ปลายปีกคล้ำดำหางโผห่างตา			
สกุณาหนีคนดั้นด้นบิน 
เมื่อนกกระแตหัวเทาตัวนั้นบินหนีไปแล้วอย่างน่าเสียดาย เพราะหลายคนในคณะส่องกล้องดูนกไม่ทัน พวกเราจึงหันกลับมาดูนกเอี้ยงหงอน นกแซงแซวหางปลา และนกยางควายที่ยังคงป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆควายฝูงนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งนกแซงแซวหางปลาซึ่งอยู่แทบไม่ห่างจากควายเลย เพราะเกาะอยู่บนหัวและหลังควายอยู่ตลอดเวลา ควายบางตัวที่ว่ายน้ำข้ามลำคลองเล็กๆไปยังฝั่งตรงกันข้ามยังมีนกแซงแซวหางปลาเกาะขี่หลังติดตามไปด้วยเลย
เที่ยวชุมพร แล้วย้อนมาประจวบฯ 11
23 ตุลาคม 2547