คืนค่ำย่ำย่างเกือบสางรุ่ง เรืองรุ้งพาดทิวริ้ววะวับ รวีรอเช้าเข้าประดับ ฟ้าระยับกลับสีอาภรณ์ คิดถึงตรึงจิตมิคิดสร่าง ค่ำคืนยันสว่างมิถอดถอน ห่วงหาอาลัยใจอาวรณ์ แต่งกลอนถึงเช้าเฝ้ารำพัน ตะวันแต้มสีโลกสวยสด งามงดดังภาพในห้วงฝัน ผีเสื้อน้อยพร้อยคล้ายตะวัน แต้มแต่งสีส้มนั้นจุดลาย เหลืองเหลืองเยื้องกลีบกุหลาบขาว พราวพราววาววับน้ำค้างสาย ลดลั่นใบบังระบำว่าย เวิ้งลมระบัดย้ายเรียวเรียง ฟ้าหาวหมดดาวแล้ว แก้วตะวัน เฉิดฉันท์ฉายแดดกับเฉลียง นกน้อยคู่นั้นพลันบินเคียง ฉันเพียงสุขใจได้ .. เท่านี้..
2 ธันวาคม 2544 16:59 น. - comment id 22443
ไพเราะดีจ้ะ ยินดีด้วยกับชีวิตใหม่เช้าวันนี้ที่มีความสุขนะจ๊ะ
2 ธันวาคม 2544 18:24 น. - comment id 22456
เพราะจ้ะ...อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลย
3 ธันวาคม 2544 05:07 น. - comment id 22532
เพราะมากเลยครับ.... ชอบจังเลยจ้า... เป็นแฟนประจำไปแล้ว....เนี่ย
3 ธันวาคม 2544 10:58 น. - comment id 22582
มาขอรับไออุ่นของความรู้สึกดีๆ ที่นี่ด้วยคนนะครับ อ่านแล้ว..ขอสูดกลิ่นไอความสุขให้เต็มปอดสักครั้งนะครับ อิๆๆ ^__^
7 ธันวาคม 2544 22:39 น. - comment id 23517
แหม๋น้องเก๋นะเองเปลี่ยนนามปากการแล้วเหรองานเขียนหวานเหมือนเดิมนะ