ตะวันรอนลางลบหลบเหลี่ยมเขา เมื่อฉันทวงถามเหงาในเงาฝัน ทุกกรวดทรายไม้หมู่ขึ้นคู่กัน ดวงตะวันดวงเดิม เติมพลัง ม้าก้านกล้วย ตัวคนเดียวเดียวดายไปทิศเหนือ แสงแดดเรื่อส่องทางสร้างความหวัง อยากจะกลับไปเยี่ยมบ้านที่คงยัง รออยู่ทั้งพ่อแม่และพี่เรา หิ่งห้อย น้อยใจ กลับมาจูบฝอยฝนที่หล่นพราย กลับมาว่ายแหวกหว่างสล้างเสลา กลับมาเดินรอยทางระหว่างเศร้า กลับมาเหงากลับมาซุกอ้อมสุขใจ ม้าก้านกล้วย กลับมาด้วยดวงจิตที่คิดถึง เฝ้าคะนึงถึงด้วยใจอ่อนไหว อีกทั้งยังเป็นห่วงหาและอาลัย อยากซบไออุ่นความรักพักกายา หิ่งห้อย น้อยใจ รู้หรือเปล่าเมืองกรุงที่ยุ่งเหยิง เหมือนสุมเพลิงโหมจริตริษยา กลิ้งกลอกยอกย้อนจนอ่อนล้า ต้องกลับมาชุบชีวีที่บ้านเดิม ม้าก้านกล้วย ก็เพราะรู้จึงล้าระอาเหลือ ความเอื้อเฟื้อหายหดหมดคนเสริม มีแต่คอยแก่งแย่งและซ้ำเติม ทั้งเหิมเกริมคร่าฉุดยุดกลางกรุง หิ่งห้อย น้อยใจ ตะวันรอนลางลบหลบเหลี่ยมเขา จะฝากเหงาฝากฝืนในผืนทุ่ง จะปล่อยใจให้เปลือยเปล่าบนราวรุ้ง ทิ้งกรุงที่กรอบกร้าน กลับบ้านเรา ม้าก้านกล้วย
ม้าก้านกล้วย 12 พ.ย. 2547 23:06 น. - ID 65428 
1866
2
0
13 พฤศจิกายน 2547 00:21 น. - comment id 369208
มาอ่านให้กำลังใจทั้งหิ่งห้อยน้อยและ คุณ ม้าก้านกล้วยค่ะ
13 พฤศจิกายน 2547 02:42 น. - comment id 369252
อะไรจะเหงา ขนาดนั้น ?
13 พฤศจิกายน 2547 07:24 น. - comment id 369257
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าความรัก-ความผูกพัน มันเกิดขึ้นตรงจุดไหน รู้แค่ว่า..คิดถึงและห่วงใย ข้างในหวิวไหวเมื่อ..ไกลเธอ อรุณสัวัสดิ์ครับป๋ม +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
13 พฤศจิกายน 2547 21:38 น. - comment id 369663
ขออนุญาตพี่ม้าก้านกล้วย ตอบกระทู้เน่อ เมี้ยว ๆ ๆ สวัสดีเจ้า ทุกท่าน พี่tiki ^_^ กำลังใจให้มาขอรับไว้ ส่งกลับไปเช่นกันปันความฝัน หิ่งห้อยน้อยพี่ม้า ฯ มาช่วยกัน ร่วมสร้างสรรค์งานเขียนเพียรต่อกลอน คุณสีน้ำฟ้า ^_^ เรื่องความเหงาห้ามไม่ได้นะพี่ขา หิ้งห้อยหนาทั้งเหงาเศร้าเสมอ หลายเรื่องราวเหตุการณ์ที่ผ่านเจอ จึงพร่ำเพ้อละเมอออกบอกผ่านกลอน ราตรีสวัสดิ์กั๊บป๋ม คุณปู๊ชายอารมยดี๊ดี ^_^ ไม่เข้าใจเหมือนกันที่สรรหา ได้นำมาข้างในใส่ทางฝัน มีความรักห่วงใยและผูกพัน เพียงแค่นั้นมั่นใจได้เมื่อไกลตา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
