ประสักแดง

นกตะวัน

เลยเวลา 12.00 น. เราทยอยกันเดินมาถึง ชานพัก  ซึ่งเป็นลานวงกลมที่สร้างด้วยไม้อยู่ทางด้านซ้ายของทางเดิน ยกพื้นขึ้นและมีที่นั่งอยู่แทบรอบขอบวงกลม เพื่อให้ผู้คนมานั่งพักผ่อนและรับประทานอาหาร แต่ไม่มีหลังคากันแดดกันฝน จึงเปิดโล่งจนแลเห็นต้น พังกาหัวสุมดอกแดง หรือ ประสักแดง ที่ขึ้นอยู่หนาแน่นรายรอบชานพัก แลเห็นสีแดงของดอกประดับตกแต่งอยู่เต็มต้น ใครหนอช่างจงใจมาสร้างชานพักไว้ท่ามกลางหมู่ไม้ดอกแดงเหล่านี้
 ณ แห่งนี้มีลานเป็นชานพัก			
เราสมัครมาผ่อนอ้อนพฤกษา
ช่วยบังแดดแผดเผารุกเร้าตา			
สวยนักหนาหนอดอกออกสีแดง
 
กลีบเลี้ยงหนาอ้านักจักสิบจีบ		
กลีบดอกลีบไร้หมดหดทุกแห่ง
เกสรแดงแยงใส่ไม่เคยแล้ง			
สดใสแดงทั้งดงหลงนั่งมอง
ดูลำต้นล้นใบใหญ่เขียวหนา			
ท้องใบจ้าเจิมแดงแต่งสนอง
เปลือกเทาเข้มเต็มที่สีหม่นมอง		
มิเคยหมองหมู่นกโผผกมา
อาหารตาค่างามยามมองเห็น		
ประดับเด่นด้วยดอกหลอกปักษา
ต่างชุมนุมรุมทานน้ำหวานมา			
ไม่สร่างซาเช้าสายจนบ่ายเย็น
พังกาหัวสุมดอกแดงหรือประสักแดง (Bruguiera gymnorrhiza) เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กจนถึงใหญ่ในวงศ์ Rhizophoraceae วงศ์เดียวกับโกงกาง ลำต้นสูงใหญ่สีดำ สามารถสูงได้ถึง 30 เมตร พบขึ้นอยู่ในบริเวณที่มีดินเลนแข็ง และน้ำทะเลท่วมถึงบ้างในบางครั้ง ใบใหญ่หนาสีเขียวเข้มคล้าย โกงกางใบเล็ก (Rhizophora apiculata) แต่ท้องใบออกแดง ออกดอกตลอดทั้งปี จึงล่อลวงให้นกกินปลีคอสีทองแดงพากันมาดูดกินน้ำหวานอยู่ตลอดเวลา
จากคลองน้ำเชี่ยว เลี้ยวมาเขาสอยดาว 12
16 ตุลาคม 2547