หน้าส่วนตัว
ฉันอาจตัดสินใจผิดพลาด
แต่ฉันไม่อาจ ... ขาดเธอได้
เธอจะรักคนอื่น ... ฉันก็ไม่ฝืนใจ
ยอมให้เธอ ... เก็บฉันไว้ ... เช่นนี้
เพียงรักฉันบ้าง ... ขอเท่านั้น
เพราะฉันไม่อาจแปรผัน ... หรือแหนงหนี
เมื่อรักเธอมาเนิ่นนาน ... ผ่านเดือนปี
ลืมไม่ได้ ... ชีวิตนี้ ... มีแต่เธอ
เราเป็นเพื่อนกัน ... ฉันรู้
จึงมีเธออยู่ ... ข้างกันเสมอ
รักเราอาจลาร้าง ... แต่รักฉันไม่เคยจาง ...ยังรอเธอ
แม้เจ็บน้ำตาเอ่อ ... แม้ต้องรอเก้อ ... ไม่เป็นไร
อ้อมกอดของเธอ ... ช่างอบอุ่น
จนฉันว้าวุ่น ... หวั่นไหว
บอกตัวเอง ... อย่ารู้สึกไปมากอย่างนั้น ... อย่าเผลอใจ
อย่ารักเธอมากเกินไป ... กว่าที่เป็น
สายตาของเธอที่มองมา
สะท้อนความห่วงหา ... มาให้เห็น
--- เหนื่อยนักก็พักบ้าง ... เจ้าเนื้อเย็น ---
เธอทำให้ใจเต้น ... เต้น ... เต้นดัง
ได้ยินไหม ... ได้ยินไหม
เสียงหัวใจร่ำร้องแต่หนหลัง
กู่ก้องจนวันนี้ ... ไม่หยุดยั้ง
หัวใจฉัน ... ยังคงดัง ... ว่ารักเธอ
ฉันไม่สนว่าคุณจะเป็น--- เดก --- ของใคร ... ฉันรู้แค่ว่า คุณเป็น --- เฟิร์ส --- ของฉัน
และ ... ฉัน รัก คุณ ฉัน รัก คุณ ฉัน รัก คุณ
Completely 12 ก.ย. 2547 18:04 น. - ID 61138 
985
8
0
12 กันยายน 2547 19:10 น. - comment id 329791
อืม เเย่งเเม่งเลย
12 กันยายน 2547 19:20 น. - comment id 329794
น่ารัก..มากเลยคะ...
12 กันยายน 2547 19:39 น. - comment id 329807
รักนี้ ทำไมมั่นคงจัง รับได้หรือครับ จะรับไหวหรือ ัมันไม่ใช่นิยายนะครับ นี้คือเรื่องจริง จะทนไหวหรือครับน้องโอเล่ เจ็บนะครับ การที่คน ๆ หนึ่ง มีใจให้อย่างคนที่สนิท ไม่ใช่คนของหัวใจ กับการที่เราทุ่มเทใจทั้งใจ ไม่ยอมเดินหนี ไม่ยอมจากลา มันจะเป็นไปได้นานแค่ไหนครับ เจ็บนะครับ ขอบอก ..เมก...ปู้ชายอารมดี๊ดี
12 กันยายน 2547 19:43 น. - comment id 329809
อืม ... เรื่องนี้จนถึงวันนี้ ... 7 ปีแล้วค่ะ ที่โอเล่ยังคงรักเขาอยู่ เจ็บค่ะ ... แต่ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน ทุกครั้งที่คิดว่าลืมได้ ... มันไม่ใช่เลยค่ะ ... เขายังอยู่ในใจมาตลอด อยู่ลึกๆ ... ไม่เคยหายไปเลยจริงๆ บ่อยครั้งที่คบกับคนอื่นอยู่ ... แต่ใจกลับนึกถึงเขา ... รู้สึกผิดมากเลย เรื่องจริงมันยิ่งกว่านิยายค่ะพี่เมก
12 กันยายน 2547 21:19 น. - comment id 329887
ความรัก เราสามารถทนได้ ถ้าเรารักเขาด้วยความจริงใจ ใช่ไหมคะ เขาสุขเราสุขใช่ไหม เธอทุกข์ฉันทุกข์ใจยิ่งกว่า เขาเจ็บเราเจ็บกว่ากานดา เธอไม่รักฉันไม่ว่าไม่เป็นไร...
13 กันยายน 2547 00:56 น. - comment id 330038
ใช่ค่ะ คุณลอยไปในสายลม ... เป็นเช่นนั้นจริงๆ
13 กันยายน 2547 04:08 น. - comment id 330101
เขียนได้ดีจังครับ ตอนแรกเห็นชื่อเรื่อง นึกว่าจะออกมาแบบโฆษณาแว่นท๊อปเจริญซะแล้ว ;)
13 กันยายน 2547 06:54 น. - comment id 330155
สวัสดีครับ.............
เข้ามาอ่ากลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
ตื่นแต่เช้าลืมตาขึ้นมาแจม
เช้าวันนี้หน้าชะแล่มจิตแจ่มใส
เข้ามาอ่านข้อความจากข้างใน
ส่งดวงใจและคำเป็นกำลัง
13 กันยายน 2547 10:35 น. - comment id 330216
..บางทีการทำใจให้ลืมมันยิ่งเจ็บปวดกว่านะ..ว่ามั๊ยจ๊ะ ..เก็บเวลาดีๆไว้ดีกว่า..และไม่ต้องรู้สึกผิดด้วย..เพราะเราแค่ลืมไม่ได้เท่านั้นเอง.. แวะมาฝากความคิดถึงค่ะ ไม่ได้มาเยี่ยมนานเลย...
15 กันยายน 2547 16:42 น. - comment id 331975
มาเยี่ยมกันมั่งนะเราเพิ่งเริ่มเขียนแหละ
19 กันยายน 2547 10:18 น. - comment id 334202
โดนมากๆ เลย เหมือนกันเลย เป็นอย่างงี้มา ตั้งแต่อายุ 14 จนตอนนี้อายุ 24 แล้ว อะ ยังอยุ่ในฐานะเดิมเลย อะ........................เพื่อนกัน 10 ปีแย้ว..............T T
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
