อาจเคยอ้างว้างร้างไร้ อาจเคยร้องไห้โหยหา อาจเคยทุกข์ใจหลายเวลา อาจเคยบ้าคลั่งในใจ อาจเคยผิดหวังพลั้งพลาด อาจเคยวาดความหวังแล้วหาย อาจเคยไม่ได้ชิดใกล้ อาจเคยหัวใจสลายพัง เพียงเธอกลับมาให้เห็น ทุกอย่างกลับเป็นความหวัง ยินดีเสียจนน้ำตารินหลั่ง แค่เห็นก็สมหวังมากมาย จะลืมสิ่งที่เคยผิด จะคิดแต่สิ่งที่มีความหมาย จะถนอมเธอจวบจนวันตาย จะไม่ยอมให้หายไปอีกเลย
25 พฤศจิกายน 2544 11:15 น. - comment id 20863
ลืมง่ายจัง สงสัยเขาคงดีจริงจึงทำให้ dokkoon เปลี่ยนใจ กลอนซึ้งครับ
25 พฤศจิกายน 2544 11:58 น. - comment id 20875
ได้อยู่กับคนที่เรารักตลอดเวลา บางทีความรู้สึกอาจเทียบไม่ได้กับ...สูญเสียแล้วได้กลับคืนมา..ขอให้สมหวังในรักนะจ๊ะ ^-^
25 พฤศจิกายน 2544 12:00 น. - comment id 20876
กลอนเพราะมากครับ
25 พฤศจิกายน 2544 14:29 น. - comment id 20910
คงจะรักมากถึงได้ลืมยากและก็มั่นคงขนาดนั้น รักษาไว้ดี ๆ ล่ะอย่าให้หล่นหายมาทางนี้ เก็บได้ไม่คืนนะ
25 พฤศจิกายน 2544 22:11 น. - comment id 20970
เป็นความรู้สึกที่มั่นคงจังค่ะ...น่านับถือ
26 พฤศจิกายน 2544 02:44 น. - comment id 21016
ช่าย ๆ อย่าให้หลงมาทางนี้นะจ้ะ.....ไม่คืนเหมือนกัน..555555
26 พฤศจิกายน 2544 05:31 น. - comment id 21049
มั่นคงเหมือนเดิมจ้า.... เป็นเอกลักษณ์ของดอกคูณซะแล้ว... มั่งคง ยืนยัน ในรัก ดีจังเลยจ้า
27 พฤศจิกายน 2544 13:23 น. - comment id 21274
ขอบคุณ นิติ Jeminine เห็นด้วยกับ jeminie นะ ตัวลอยแล้ว วฤก ชมว่าเขียนเก่ง ของคุณ ผู้หญิงธรรมดา โคลอน mono และ ธนรัฐ มาก จริงอย่างธนรัฐ ว่า dokkoon มั่นคงในรักนะ