เราเดินกันอีกไม่นานนักจึงเลี้ยวซ้ายตัดลงมายังลำห้วยซึ่งมีแต่น้ำขังอยู่ตามแอ่ง แล้วลุยผ่านดงไผ่และป่าเต็งรังที่เริ่มเปลี่ยนเป็นป่าผสมผลัดใบกลับมายังสำนักงานเพื่อพักผ่อน เพราะเดินกันไม่ต่ำกว่า 3 กิโลเมตรแล้ว พอหายเหนื่อยเรานั่งรถต่อเพื่อเดินไปฝายทดน้ำ แต่ในเวลานี้น้ำน้อยจนไม่มีน้ำเอ่อล้นฝาย จึงเดินไปตามสันฝายได้อย่างสบาย และพบด้วงเสือ (Tiger Beetle) ในวงศ์ Cicindelidae 1 ตัว เป็น ด้วงเสือปีกหลอมค่อม (Tricondyla macrodera) บนสันฝายสายตาเหลือบมาเห็น ไต่โดดเด่นตัวดำคล้ำนักหนา ดูเหมือนมดหมดตลอดคอดกายา มีเขี้ยวอ้ายื่นออกนอกตาโปน เจ้าด้วงเสือเมื่อเห็นแปลกเด่นยิ่ง ขายาวจริงจึงคล่องเคลื่อนล่องโหน วิ่งไวว่องท่องไปไต่กระโจน อยู่โลดโผนไร้ปีกบินหลีกไป เที่ยวออกล่าหาแมลงทุกแห่งหน ร้ายเสียจนเจอเหยื่อเถือเข้าใส่ จับหมดสิ้นกินจุดุเข้าไว้ ทำเหมือนใช่ชาติเสือขู่เหยื่อกลัว เพราะโหดเหี้ยมเทียมเสือเมื่อไล่ล่า เขี้ยวงอกมายาวโง้งโก่งนอกหัว คนจึงเพรียกเรียกไปดั่งให้กลัว รู้กันทั่วทุกแห่งเสือแมลง ใกล้ค่ำมากแล้วเราจึงพากันเดินขึ้นมาจากสันฝายเพื่อกลับมายังรถที่จอดไว้ ระหว่างทางที่นั่งรถกลับ เรารู้สึกผิดหวัง เพราะไม่พบไก่ฟ้าพญาลอ (Siamese Fireback) หรือแม้แต่ไก่ป่า (Red Junglefowl) แม้แต่ตัวเดียว ทั้งๆที่หัวหน้าบอกเราว่าออกมาให้เห็นเป็นประจำริมถนนสายนี้ พอกลับมาถึงสำนักงาน หลายคนกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านพัก แต่ผมกับฐานิชย์ยังอยู่สนทนากับหัวหน้าในห้องอาหาร เพื่อรอรับประทานอาหารค่ำ สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช 12 17 กรกฎาคม 2547
6 สิงหาคม 2547 02:59 น. - comment id 307108
ชีวิต..คุณนกตะวัน...นี่....น่าตื่นเต้นดีจังน่ะ... ไม่ค่อยมีเวลา...นาน ๆ ..มา Post ที... แต่ชอบ..ที่คุณเขียนบอกเล่าเรื่องราว.. .....ถึงจะอ่านไม่ได้ทุกงานก็เถอะ ..................เคยได้ยินแต่ต่อเสือ... เจอด้วงเสือ...อืมส์แปลกดี..ได้ความรู้ด้วย.. แวะมาทักทายค่ะ
6 สิงหาคม 2547 04:24 น. - comment id 307116
^_________^ แวะมาทักครับ...
6 สิงหาคม 2547 05:57 น. - comment id 307135
..เรน..แวะมา ..ทักทาย ..อรุณสวัสดิ์นะคะ..
6 สิงหาคม 2547 08:14 น. - comment id 307167
ได้ความรู้ดีมากครับ เมื่อประมาณ 5-6 ปี ก่อนมี กระแสร์เลี้ยง ด้วง และ แมงมุนของกลุ่มรักเลี้ยง สัตว์แปลก แต่โชคดีที่กระแสร์ตกไปเร็ว มาเห็น บทความนี้เลยคิดออก ถ้ากระแสร์ความนิยม ทำ ให้คิดว่าถ้ากลุ่มนิยมเลี้ยงสัตว์แปลกเพิ่มจำนวน มากขึ้น ธรรมชาติคงจะเสียสมดุลไปอีกมาก๚ะ๛ กระแสร์นิยมเป็นการอนุรักษ์หรือทำลาย? size>
6 สิงหาคม 2547 09:06 น. - comment id 307204
หากนำสัตว์ไม่ว่าชนิดใดออกมาจากป่า ย่อมเป็นการทำลายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ปล่อยให้เขาอยู่ในป่า แล้วเราเข้าไปดูไปชื่นชมในป่าไม่ดีกว่าหรือ ไม่ต้องเลี้ยงให้เปลืองค่าใช้จ่าย ยังได้เที่ยวป่า และสัตว์ได้อยู่กันอย่างมีความสุขในธรรมชาติอีกด้วย
6 สิงหาคม 2547 10:34 น. - comment id 307228
น่าจะคั่วกินได้ เห็นร้านขายแมลงมีด้วงคั่วด้วย อิอิ
6 สิงหาคม 2547 12:28 น. - comment id 307269
ตอนแรกนึกว่าเป็นเสือ ไม่นึกว่าเป็นแมลงค่ะ อิอิ อ่านแล้วถึงเข้าใจ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ
6 สิงหาคม 2547 15:00 น. - comment id 307411
ไม่แน่ใจว่า ด้วงเสือจะเอามาคั่วกินได้หรือเปล่า เพราะด้วงหลายชนิด เช่น ด้วงน้ำมัน เอามาคั่วกินแล้วตายได้
6 สิงหาคม 2547 19:54 น. - comment id 307587
สวัสดีค่ะตุณนกตะวัน.. ด้วงเสือนี่ทำร้ายคนไหมคะ ตอนแรกนึกว่าเป็นต่อหัวเสือเสียอีก ถ้าเป็นอย่างนั้น หากคุณพบมันหลายๆ ตัวรีบวิ่งเลยนะ เข็มเดียวก็ไข้ขึ้นแล้ว อ่านแล้วเพลินดีค่ะ จะติดตามตอนต่อไป ขอบคุณค่ะ
7 สิงหาคม 2547 13:32 น. - comment id 308003
ยังไม่เคยเห็นเจ้าด้วงเสื้อนี้เลยค่ะ วันหลังเข้าป่าไปเจอตัวอะไรมา จะพยายามลองเขียนบ้างค่ะ ..................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .