แม่

ลูกกวาดสีฟ้า

มีหญิงใดงดงามเปี่ยมความรัก
ดังแม่สักครึ่งใจไม่แม้นเหมือน
ทุ่มเทเท่าชีพได้ไม่ลางเลือน
ตอกย้ำเตือนนั้นสอนสั่งฝังค่าคน
สิ่งประสงค์หวังจะให้ลูกใฝ่ธรรม์
ลุปลายฝันสมใจรักชักนำผล
โลกร้ายดีมีหนาวร้อนสอนลูกทน
สร้างสุขล้นลูกล่วงภัยในทุกกาล
                มีเมตตาการุญค้ำจุนโลก
                เห็นแม่โศกเพราะลูกเศร้าเฝ้าสงสาร
                ชี้ค่าคนรู้ถูกผิดพิชิตมาร
                แกร่งกล้าหาญนี้จุดสู้คู่ดวงจินต์
                ตระหนักตนตามที่เป็นเช่นร่มไทร
                อุ่นกลิ่นไออกอิ่มคือสื่อถวิล
                มุ่งส่งเสริมมั่นสืบสานธารชีวิน
                มิเคยสิ้นแรงกำลังทั้งดวงใจ
                                     ในยามล้มคอยฉุดดึงก้าวถึงฝั่ง	
                                     วันนี้พลั้งมอบโอกาสวาดวันใหม่	
                                    หวงห่วงลูกตลอดเวลากว่าสิ่งใด
                                     ด้วยความนัยอยากเห็นลูกปลูกความดี
                                     พระคุณนั้นยากบอกได้ไปหมดสิ้น
                                     ฉ่ำชีวินชื่นจิตซึ้งถึงศักดิ์ศรี
                                     นานเท่าใดแม่ฟูมฟักรักเต็มที
                                     นาทีนี้ลูกรู้รักแม่เหลือเกิน