แขกเต้า

นกตะวัน

เราเดินเรียงเดี่ยวตามกันไปเรื่อยๆ ส่องหานกไปตลอดทาง แล้วในไม่ช้านกเด่นของป่าเต็งรังเริ่มปรากฏตัวให้เห็นเป็นครั้งแรก นกแขกเต้า (Red-breasted Parakeet) นั่นเอง มีอยู่ด้วยกันสองตัว พากันบินลดเลี้ยวเรี่ยยอดเต็งรังพร้อมกับส่งเสียงร้องแหลมดังไปเรื่อยๆอย่างรวดเร็วจนมองแทบไม่เห็นสีสันของมัน ในไม่ช้ามันพากันบินไปเกาะบนยอดไม้ยอดหนึ่งห่างไกลจากทางเดินมาก แต่ไม่มากเกินกว่ากำลังส่องจากกล้องสองตาของเรา แลเห็นสีสันได้ชัดเจน
เหนือยอดไม้ในป่าท้องฟ้ากว้าง		
แขกเต้าพลางกระพือปีกหลบหลีกหนี
ส่งเสียงร้องก้องดังฟังแหลมดี		
บินเร็วรี่ราวธนูมุ่งสู่ไพร
แล้วลัดเลาะเจาะจงลงเกาะกิ่ง		
แลสวยพริ้งพราวสีที่สดใส
เขียวใบไม้ใส่เหลืองเรืองวิไล		
หน้าอกใสส้มชมพูอยู่ทุกครา
	
ปากบนแดงแต่งสวยช่วยคมขำ		
ปากล่างดำเด่นเคราลากเข้าหา		
หัวฟ้าเทาเข้าทีสีเย็นตา			
ใต้แสงจ้าส่องแจ่มแดดแย้มเพลิน
อยู่สองตัวผัวเมียเคล้าเคลียคลอ		
สุขจึงหนอเจ้านกยามหกเหิน
ปล่อยคนคิดอิจฉาไม่กล้าเมิน		
ส่องกล้องเพลินชมพลางกลางเต็งรัง
ความงดงามของนกแขกเต้าคู่นั้นทำให้คณะของเราต้องแยกออกเป็นสองกลุ่ม เพราะกลุ่มท้ายซึ่งมีอยู่ 3 คนมัวแต่ส่องกล้องชมนกแขกเต้าคู่นั้นอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย จนกระทั่งกลุ่มหน้าซึ่งมีอยู่ 6 คนรวมทั้งผมด้วยเดินทิ้งห่างออกมาไกล แต่ในไม่ช้า ผมแลเห็นนกแขกเต้าอีกคู่หนึ่งบินเรี่ยยอดเต็งรังผ่านไปอีก ทั้งยังมีนกตะขาบดง (Dollarbird) บินผ่านไปในเวลาไล่เลี่ยกันอีกหนึ่งตัว แลเห็นแถบสีขาวราวกับเหรียญดอลล่าร์ที่ใต้ปีกของมันได้อย่างชัดเจน
สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช 9
17 กรกฎาคม 2547