ผักเบี้ยทะเล

นกตะวัน

เบื้องหน้าเราเป็นพื้นโคลนหยุ่นๆที่ราบเรียบ ถัดไปเป็นพุ่มไม้หนามที่ขึ้นอยู่เนืองแน่น เบื้องบนมี นกตีนเทียน (Black-winged Stilt) บินวนเวียนส่งเสียงร้องอยู่ไม่ขาดระยะราวกับว่าเรากำลังอยู่ใกล้ๆรังของมัน นายโต้งไม่รอช้ารีบเดินข้ามพื้นโคลนไปจนไกล ผมกับเจ้าชุงเดินตามรอยมาเรื่อยจนถึงแนวพุ่มไม้หนามที่ขึ้นอยู่เนืองแน่นติดกันไปหมดจนหาทางออกไม่ได้ แต่นายโต้งพาเราลัดเลาะไปทางซ้าย หาทางออกจนมาพบสันทรายซึ่งเต็มไปด้วย ผักเบี้ยทะเล  
สันทรายขาวยาวไกลใกล้ชายหาด		
ค่อยเอียงลาดลงทะเลคลื่นเร่หา
ล้วนทรายรวดกรวดสกาวแลพราวตา		
มีผักหญ้าเลื้อยยืดเป็นพืดยาว
ต้นอวบน้ำฉ่ำใบเขียวใสนั้น			
แผ่พาดพันผืนทรายเรียงรายขาว
ต่างผลิออกดอกชมพูดูเด่นพราว		
สวยอะคร้าวคราเดินเพลินชมมอง		
พืชชั้นต่ำคร่ำไปไร้ราคา			
แต่คุณค่าของมันทันสนอง
งามระยับประดับทรายเรียงรายจอง		
ยามยืนจ้องแดดจัดลมพัดมา
ขึ้นกระชับรับแสงแดดแรงส่อง		
เข้ายึดป้องปกทรายกระจายหา
ที่หลบภัยให้แมลงไม่แล้งตา			
ดีจริงหนาน่ารักผักเบี้ยทะเล
ผักเบี้ยทะเลเป็นพืชล้มลุกในวงศ์ Aizoaceae มีลำต้นและกิ่งก้านอวบน้ำทอดพาดไปตามพื้นทรายจนแผ่ปกคลุมไปทั่วทุกทิศทุกทาง และเนื่องจากขึ้นอยู่ชิดติดกันมากมายมองดูคล้ายผืนพรมสีเขียว ชาวอังกฤษจึงเรียกกันว่า Carpet Weed ดูเผินๆคล้ายกับต้น แพรเซี้ยงไฮ้ หรือ คุณนายตื่นสาย (Purslane) ซึ่งเป็นพืชล้มลุกในวงศ์ Portulacaceae ที่มีดอกซึ่งมีกลีบซ้อนกันหลายชั้นคล้ายดอกกุหลาบ แต่ดอกผักเบี้ยทะเลมีกลีบเพียง 4 หรือ 5 กลีบเท่านั้น
เยี่ยมสามร้อยยอด 3
7 กรกฎาคม 2547