บทกวี..รุ้งสวรรค์..จางหาย

รุ้งสวรรค์

     ไม่อาจเทียบค่าอย่างพันดาว
หรือหนทางระยาวของถนนสายเก่า
หรือความมั่นคงของผู้หญิงไร้เงา
หรือความอ่อนเยาว์ของคนชื่อ Rain..
     เพียงรุ้งสวรรค์ที่เกิดจากกำหนดของฟ้า
กับสายฝนที่โปรยลงมาในยามเย็น
รับแสงตะวันที่ฝั่งตรงข้ามให้คุณได้เห็น
แต่มันไม่เป็นเช่นนี้ได้ทุกวัน
    หากจะเปรียบพันดาวในค่ำคืน
ยังคงอยู่แม้จะตื่นหรือหลับฝัน
อาจมองไม่เห็นในตอนกลางวัน
ค่ำลงที่ใดก็ยังเป็นอย่างนั้นไม่จางหายไป
    รู้ตัวดีว่าคงถึงเวลา
ที่ขอบฟ้าสีสันเริ่มจางหาย
รุ้งสวรรค์ที่ทอสีโค้งประกาย
เริ่มละลายหายไปในแสงตะวันรอน				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    8 กรกฎาคม 2547 13:51 น. - comment id 294944

         
    ฟ้าส่างหลังฝน
           ครับ
    size>
  • ลอยไปในสายลม ไม่ได้ลอกอินค่ะ

    8 กรกฎาคม 2547 13:54 น. - comment id 294946

    แม้รุ้งจะหายจากท้องฟ้า
    แต่ในดวงตามันยังอยู่
    แม้รุ้งจะไม่รับรู้
    แต่ก็ยังอยู่ในใจ
    
    อย่าเศร้านะคะ
  • รุ้งสวรรค์

    8 กรกฎาคม 2547 14:44 น. - comment id 294967

    ครับลอยไปในสายลม
    ปล่อยไปตามลมจะพัดพาเราไป
    จะไปไหนก็แล้วแต่สายลม แล้วกันนะครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 กรกฎาคม 2547 19:35 น. - comment id 295109

    ขอบฟ้ายังปรากฎ
    สีทั้งหมดก็สายรุ้ง
    ก็ยังมีให้โพยพุ้ง
    อยู่กับรุ้งตลอดกาล
    
    *-*เมื่อมีท้องฟ้า เมื่อมีดารา  ก็ยังคงมีสายรุ้งอยู่เสมอค่ะ  กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
  • พันดาว

    9 กรกฎาคม 2547 00:41 น. - comment id 295365

    ฉันเป็นเพียง..  นักเดินทางพันดาว
    ผู้เดินทางยาว.. ผ่านทะเลดาวที่ปลายฟ้า
    เก็บเรื่องราว..  มิตรภาพ ความฝันในช่วงหนึ่งของวันเวลา 
    มิได้แสดงหา ดวงจันทรา หรือตีคุณค่าใดๆ
    --------
    แต่ละสิ่ง มีคุณค่าในตัวเอง
    ทุกบทเพลง ไพเราะต่างกันแต่ละความหมาย
    สายรุ้ง ไม่ว่าเมื่อไรยังตรึงใจคนมากมาย
    ฟ้าหลังฝนจะเป็นอย่างไร หากไร้ซึ่งรุ้งงาม..
  • พันดาว

    9 กรกฎาคม 2547 09:49 น. - comment id 295477

    ฉันเป็นเพียง..  นักเดินทางพันดาว
    ผู้เดินทางยาว.. ผ่านทะเลดาวที่ปลายฟ้า
    เก็บเรื่องราว..  มิตรภาพ ความฝันในช่วงหนึ่งของวันเวลา 
    มิได้แสวงหา ดวงจันทรา หรือตีคุณค่าใดๆ
    --------
    แต่ละสิ่ง มีคุณค่าในตัวเอง
    ทุกบทเพลง ไพเราะต่างกันแต่ละความหมาย
    สายรุ้ง ไม่ว่าเมื่อไรยังตรึงใจคนมากมาย
    ฟ้าหลังฝนจะเป็นอย่างไร หากไร้ซึ่งรุ้งงาม..
  • แอ็ปเปิ้ล

    9 กรกฎาคม 2547 10:00 น. - comment id 295486

    แม้ตะวันจะลับขอบฟ้า
    แต่เช้าขึ้นมาก็ทอแสงใหม่
    เหมือนชีวิตที่ต้องก้าวไป
    โดยมีกำลังใจอยู่คู่แสงตะวัน...
    แม้จะเนิ่นนานในการกลับมาของสายฝน
    กว่าจะได้เห็นรุ้งสวรรค์บนฟ้านั้น
    กับหนึ่งใจที่ต้องผ่านทุกความรู้สึกของคืนวัน
    แต่ฉันรับรู้...ว่าสิ่งนั้นคุ้มค่าที่เฝ้ารอ..
    ***********************************************
    ทุกคนต่างมีคุณค่าและความหมายในตัวเอง 
    ไม่มีสิ่งใดในโลกสามารถทดแทนกับสิ่งหนึ่งได้สมบูรณ์
    อย่าให้ความรู้สึกมาทำให้คุณค่าที่แท้จริงของรุ้งสวรรค์หายไปนะคะ...^___^
    
  • รุ้งสวรรค์

    9 กรกฎาคม 2547 13:16 น. - comment id 295570

    เมื่อรุ้งเริ่มจางหายไป
    ก็ไม่มีสิ่งใดตรงที่ขอบฟ้านั่น
    เหลือเพียงแสงแดดอ่อนกับดวงตะวัน
    
  • เรนเองคะ..

    14 กรกฎาคม 2547 05:42 น. - comment id 298008

    สายรุ้ง..ทอโค้งขอบฟ้า..
     งดงามนักหนา ..ยิ่งกว่า สีสันใดๆ..
         ฟ้าหลังฝน ..สดใส..
      นั้นงัย ..ฟ้าใหม่ .. ที่ให้สี ..ของท้องฟ้า..สีฟ้า..
                 งดงามจัง..
      
               บทกวี .. สื่อได้..เศร้าจัง..
             เรน..เป็นกำลังใจ..ให้คุณ..  นะคะ..
      
              แบบ ..แอบมา ..นั่งทำตาปริบๆ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน