ภาพเขียน บนผืนน้ำ

นกตะวัน

เราเดินข้ามถนนกลับไปยังลานกางเต็นท์ ต่างคนต่างเก็บเต็นท์ให้เรียบร้อย ระหว่างรอคนอื่นผมถือโอกาสเดินชมทะเลสาบแก่งกระจานสักครู่ ตั้งแต่มาที่นี่ยังไม่ได้เดินชมเลย เพราะต้องขึ้นไปหน่วยพิทักษ์อุทยานฯบ้านกร่างตั้งแต่เช้าทั้งสองวัน น้ำในทะเลสาบเวลานี้ค่อนข้างใส มีแสงอาทิตย์ส่องตรงลงมาเต็มที่ แลเห็นเงาสะท้อนของท้องฟ้าที่มีปุยเมฆขาว และเกาะกลางทะเลสาบที่เด่นตระหง่านอยู่เบื้องหน้าไกลออกไป สวยงามราวกับภาพเขียนของจิตรกร
ทะเลสาบอาบแดดแผดเผาไหม้		
น้ำค่อนใสแลสงบสยบแสง
สะท้อนเกาะละเมาะไม้ไม่อ่อนแรง		
เมฆขาวแต่งเติมใส่ให้อีกที
เปรียบกระจกยกมาเพื่อฟ้าใส		
ได้ส่องใส่แซมภาพฉาบสวยสี
แม้เนิ่นนานผ่านไปยังใสดี			
ไร้ราคีขุ่นหมองมองสบาย		
ครั้นเรือน้อยคล้อยเลื่อนเคลื่อนห่างฝั่ง		
ผืนน้ำยังแยกกระฉอกออกสองสาย
พุ่งเป็นเส้นเห็นขนานบานตอนปลาย		
สีเงินคล้ายใครขีดกรีดเป็นทาง
ไล่นกยางกางปีกบินหลีกเหนือ		
เงาดำเรื่อเรี่ยน้ำงามล้ำขวาง
ดั่งภาพวาดสะอาดใสไม่จืดจาง		
มิเคยร้างฤๅแล้งแก่งกระจาน
ในไม่ช้าเราต้องอำลาทะเลสาบแก่งกระจาน เดินทางออกจากอุทยานฯ มุ่งตรงไปยังสันเขื่อน พอลงจากสันเขื่อนได้ไม่นานนักเราผ่านบ้านน้าโก๊ะ แล้วข้ามลำน้ำเพชรบุรีจนมาถึงตลาดผลไม้ของพนักงานกรมชลประทาน เราแวะเพื่อเลือกซื้อมะม่วงอกร่องกลับไปทานที่บ้าน เพราะนอกจากผลสวยน่าทานแล้ว ราคายังถูกอีกต่างหาก พอผ่านที่ทำการอำเภอแก่งกระจานมาได้ไม่นาน สองข้างทางเริ่มเปลี่ยนเป็นไร่ของชาวบ้าน แลเห็นภูเขาอยู่ห่างไกลออกไปมาก
ท่องไพร ในเมืองเพชร (34)
4 พฤษภาคม 2547