เป็นอะไรไปแล้ว ... นะใจ เหตุใดจึงต้อง ... หวั่นไหว ... ไปอย่างนี้ รักแรกพบ ... หรือ ... โชคชะตาเล่นตลก ... บอกที ในนาทีนี้ ... หัวใจมันเต้นถี่ ... ทำไม เร็วเกินไปมั้ง ... ที่จะชอบใครสักคน เพิ่งพบกันไม่กี่หน ... มันง่ายไปไหม เก็บมาเพ้อเจอ ... หลับตายังเห็นเธอ ... ไม่เข้าใจ เป็นไปไม่ได้ ... ที่ฉันจะเผลอใจ ... ไปอย่างนั้น กระวนกระวายไป ... ทุกเวลา เมื่อเธอมาหายหน้า ... ไปจากฉัน งงตัวเอง ... ปิ๊งเขาแล้ว ... หรือไรกัน เป็นอะไรไปนะฉัน ... ฮึ ... เดี๋ยวก็อกหักไม่ทันข้ามวัน ... ไปคิดถึงเขาอย่างนั้น ... ทำไม ...
27 พฤษภาคม 2547 17:34 น. - comment id 275392
การจากไปเป็นนิยามของความรัก การอกหักเป็นนิยามของความหลัง ความภักดีเป็นนิยามความซื่อตรง ความมั่นคงเป็นนิยามความศรัทธา การร้องไห้เป็นนิยามความพ่ายแพ้ ความผันแปรเป็นนิยามความใฝ่หา ความปราชัยเป็นนิยามของน้ำตา การจากลาเป็นนิยามของความจริง **นี้แหล่ะอาการรักวิ่งชน** คิคิคิ โดนซะแล้ว
27 พฤษภาคม 2547 20:39 น. - comment id 275473
คุณ เมกกะ เฮ้อ ... ในกลอนคงเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ ... แต่ในความเป็นจริง ... คงจะปล่อยให้รักมาวิ่งชนแบบนี้ไม่ได้ง่ายๆ ... แม้ว่ามันจะใกล้เข้ามาแล้ว ... ก็ต้องพยายามกั้นรั้วไว้ให้แน่นหนาค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 23:08 น. - comment id 275560
เป็นความรักนะซิ ถามได้คนดีของฉัน ฉันเองก็เป็นเหมือนกัน กับเธอคนนั้นคนดี *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมผลงานเสมอนะค่ะ*-*
28 พฤษภาคม 2547 00:49 น. - comment id 275656
ไปกันทำไมละ โอ๋ คอมพลีตลี..เขียนดีน่ารักดีออกค่ะ
1 มิถุนายน 2547 10:40 น. - comment id 278027
รวมๆกันกลายเป็นนิยามของความรักฉบับสมบูรณ์