ตะกวด

นกตะวัน

นั่งคุยกับสี่คนอีกสักพัก ผมจึงขอตัวไปตามหาเจ้ามาควิสเส้นตรงอีกสักครั้ง เพราะยังอยากเห็นอยู่ ผมเดินขึ้นเนินไปเรื่อยๆ เลี้ยวซ้ายผ่านหน้าบ้านพักเจ้าหน้าที่ แล้วอ้อมไปทางด้านหลังโรงครัว แลเห็นพื้นดินเฉอะแฉะเต็มไปด้วยเศษอาหาร มีผีเสื้อเกาะอยู่มากมาย ขณะที่กำลังมองดูผีเสื้ออยู่เพลินๆ ผมแทบตกใจเมื่อเหลือบเห็น ตะกวด (Clouded Monitor) ขนาดเขื่องตัวหนึ่ง คลานเข้ามาอย่างช้าๆ แลบลิ้นสองแฉกแผล็บไปแผล็บมา อย่างอร่อยเสียเต็มประดา 
ตะกวดกร่างย่างก้าวราวจระเข้		
ติดเสน่ห์หลังครัวมัวลุ่มหลง
เที่ยวดมหาอาหารสาดหว่านลง		
ปากยื่นตรงตะล่อมกินสิ้นทันตา
เนื้อตัวหุ้มตุ่มเม็ดเกล็ดเล็กแท้		
น้ำตาลแก่แกมเทาเค้าเมฆหนา
สีหม่นหมองมองไปไร้จินตนา			
แต่วางท่าทำเด่นเห็นแทบเอียน
ลิ้นมันแผล็บแลบมาด้อมล่าเหยื่อ		
เจอผีเสื้อสีสวยฉวยหื่นเหียน
ช่างใจร้ายทำลายได้ให้ติเตียน		
กินจนเอียนเกือบอ้วกลวกลวกกลืน
แม้เข้าใกล้ไม่หนีรีบผลีผลาม			
ทำคุกคามเข้าใส่ใครกล้าฝืน
จึงเดินเลี่ยงเฉียงไปไม่อยู่ยืน			
ทนกล้ำกลืนกลับมาไม่น่ามอง
ผมเดินกลับมาหาสี่คนอีกครั้ง แต่คราวนี้มีเสือจุ่นเพิ่มมาอีกหนึ่งเป็นห้า เสือจุ่นบอกว่าเจ้ามาควิสแถบตรงพึ่งบินจากไปเมื่อตระกี้นี้ แสนเจ็บใจเสียจริง นั่งอยู่ที่นี่ตั้งนานไม่ยอมบินผ่านมา พอเดินไปกลับบินมา แต่ดีใจที่มันไม่ถูกตะกวดดอดมาเอาไปกินเสียก่อน หลังจากนั้น ผมจึงเดินกลับไปที่ศาลาแปดเหลี่ยมพร้อมกับเสือจุ่น เพื่อไปร่ำลาต้น หนาน และกลุ่มรักษ์ผีเสื้อซึ่งกำลังจะเดินทางกลับกรุงเทพฯ เนื่องจากเป็นเวลา 15.00 น. แล้ว
ท่องไพร ในเมืองเพชร (27)
2 พฤษภาคม 2547