กลางดึกของคืนอันเหน็บหนาว.. นั่งมองฟ้าและดวงดาว..เฝ้าอธิษฐาน วอนขอ..ให้แม่พ่อพ้นภัยพาล หลายคืนผ่าน..หวังพบพาน..พร้อมหน้าตา กลางดึกของคืนอันเย็นเยียบ.. ท่ามกลางความเงียบเชียบ..ล้มตัวห่มผ้า ครุ่นคิด..จิตพะวง..โหยและหา ฝืนหลับตา..เมื่อไหร่หนา..กลับบ้านเรา กลางดึกของคืนอันเหว่ว้า.. เสียงพูดจา..แทรกเข้ามาในความเหงา เสียงรถ..เสียงรั้ว..เสียงรัวประตูเบาเบา เรียกบรรยากาศของบ้านที่ว่างเปล่า..ให้กลับคืน กลางดึกคืนนี้ไม่เงียบงัน.. หลับตาฝันในเร็วพลัน..ไม่ต้องฝืน คงยิ้มได้ในทันที..ที่นอนตื่น อยากบอกดาวบนฟ้าทั้งผืน..ฉันขอบคุณ.. ........................................ ดีใจ..ดีใจ..เตี่ยกับแม่กลับจากเชียงใหม่แล้ว.. ปลอดภัยดีทุกอย่าง..ไม่มีส่วนไหนบุบสลาย.. มีแรงหิ้วไส้อั่ว ( ที่สั่ง ) มาฝากอีก 2 กิโล ^ ^; ใจอ่ะ..เต้นตูมตาม..ดีใจแค่ได้ยินเสียงรถ.. ก็ลุกจากที่นอนแทบไม่ทัน... แต่ทำเฉไฉ..มองหาของฝาก 555 ค้นถุงนั้น..หาถุงนี้ให้วุ่นวาย..กลบเกลื่อนอาการ เหอ ๆๆ เสร็จแล้วก็แวบไปนอน..หลับทั้งยิ้ม..อิอิ รู้สึกได้...สบายใจจัง ลัล ลัล ลา ...
ผู้หญิงสีม่วง 7 พ.ค. 2547 01:38 น. - ID 52926 
650
12
0
7 พฤษภาคม 2547 01:53 น. - comment id 262182
อ่านแล้ว รู้สึกได้ว่าคุณรักแม่มาก *.*ฉันก็รักแม่เหมือนกัน คุณถ่ายทอดบทกลอนได้ดีนะค่ะ *.*ฉันว่าถ้าแม่คุณได้อ่าน ท่านยิ้มแก้มปริแน่*.* ฝันดีนะค่ะ
7 พฤษภาคม 2547 05:44 น. - comment id 262210
น่ารักจังเลยค่ะ ท่าทางเป็นครอบครัวที่อบอุ่นและน่ารักมากนะค่ะ ชื่นชม ชื่นชม
7 พฤษภาคม 2547 06:13 น. - comment id 262214
โอ้โห! อะไรจะขนาดนั้นได้ตั้งร้อยกลอน ไม่มีจัดฉลองอะไรบ้างหรือครับ หายหน้าหายตาไปพร้อมกับคุณพ่อคุณแม่ เป็นลูกติดแม่ หรือเปล่าครับ พอคุณแม่มาจึงค่อยเห็นโผล่เข้ามาออกบทกลอน โล่งอกก็คงไม่เป็นไรหรอกครับ อย่าถึงกับโล่งใจใจโล่งเลยนะครับ
7 พฤษภาคม 2547 07:33 น. - comment id 262244
หน้าส่วนตัว
อิจฉ๊า.. อิจฉา..คนได้อยู่ใกล้มี้.. ฮึ!...
เรน..ดีใจ..ด้วยนะคะ...
เข้าใจ.. ความรู้สึก..ตรงนี้ได้..ดี..
..เคยถูกว่า.. เป็นเด็กติดแม่..
งอแง..ร้องไห้..
..ใครๆ.. ชอบว่า เป็น. กาละแม..ติดแม่อะดิคะ... อิอิอิ...
...คิดถึง..นะคะ...
7 พฤษภาคม 2547 07:35 น. - comment id 262245
น่ารักจัง กลอนน่ารัก ชอบ ชอบ ชอบ คนเขียนก็น่ารักนะ เดี๋ยวจะว่าชมไม่หมด...อิอิ
7 พฤษภาคม 2547 08:30 น. - comment id 262259
Congratulation ค่ะ ตั้ง 100 กลอนเชียวนะคะ กว่าเพียงคนเดียวจะถึงคงอีกนานแสนนาน กลอนน่ารักและมีความหมายมากค่ะ สมกลับเป็นกลอนที่ 100 เลย จะรออ่าน กลอนลำดับที่ 101 นะคะ
7 พฤษภาคม 2547 09:21 น. - comment id 262272
พ่อแม่ท่านกลับมาในครานี้ สุดแสนดีใจยิ่งหญิงสีม่วง ไม่ต้องเหงาแล้วหนาสุดาดวง รักและห่วงใยล้น...ลูกคนดี
7 พฤษภาคม 2547 10:10 น. - comment id 262288
..คุณอัณณพ..รักมากค่ะ ทั้งพ่อและแม่..แต่บ้านนี้ไม่ค่อยแสดงออกกันน่ะค่ะ.. ..คุณแก้วรัดเกล้า..ครอบครัวอุ่นจนร้อนเลยล่ะค่ะ 555..แต่ถึงจะร้อนยังไง.. ครอบครัว ก็ยังเป็นคำว่าครอบครัวโดยสมบูรณ์นะคะ.. ..คุณชัยชนะ..แหะ ๆ แค่ 100 กลอนเองค่ะ คนที่เยอะกว่านี้มีอีกหลายคนนะคะ.. อ่า..ถูกหาว่าติดแม่เลย..คือเพิ่งเป็นตอนที่เริ่มทำงานนี่แหละค่ะ ^ ^; มีความรู้สึกว่าอยากจะกลับบ้าน..อยากอยู่กับพ่อแม่ให้มาก ๆ รู้สึกปลอดภัยมากกว่าเวลาไปเผชิญโลกภายนอก..ผู้คนต่างที่มา..กลัวค่ะ.. ..นู๋เรนจัง..ขอหม่ำกาละแมหน่อยดิ่..ได้ป่าว อิอิ กาละแม ขี้มูกโป่งไม่เอาน๊า 555 ..คุณ magic..เอิ๊กกก คนเขียนน่ารัก ทำไมอ่านออกแต่คำนี้นะ 555 เอ่อ..น้อยคนจะชมอ่ะค่ะ.. ..เพียงคนเดียว..ขอบคุณนะคะ..แค่ 100 ยังน้อยไปค่ะ.. รอลำดับที่ 101 อยู่เหมือนกันค่ะ..ว่าจะลงกลอนอะไร.. รอดูความรู้สึกตัวเองอยู่ ... ..คุณชูรส..หายเหงาในส่วนหนึ่งค่ะ.. ขอบคุณสำหรับกลอนนะคะ ......................... ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีมาให้..เช่นเคยค่ะ.. เข้ามาที่แห่งนี้ทีไร..อบอุ่นใจจริง ๆ ..
7 พฤษภาคม 2547 11:39 น. - comment id 262333
กลอนอบอุ่นมากมายเลยค่ะ ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
7 พฤษภาคม 2547 12:54 น. - comment id 262360
โอ้ไพเราะซาบซึ้งจริงๆนะครับ แล้วยังประกอบด้วยความตัญญูเป็นที่ตั้ง อย่างนี้ทวยเทพเทวาฟ้าดินคงอวยพรให้คุณแน่ๆเลย...หากยากจังคนสมัยนี้
แก้วประเสริฐ.
7 พฤษภาคม 2547 14:04 น. - comment id 262398
มาแวะเป็นกำลังใจให้ค่ะ....คุณพ่อคุณแม่..กลับมาด้วยความปลอดภัย...ผู้หญิงสีม่วง...คงหายกังวลและสบายใจได้แล้วนะคะ... ราชิกา..ชื่นชมคุณมาก..ในความรัก..ความผูกพัน..บุพการีผู้มีพระคุณ...ดูแลท่านทั้งสองให้ดีนะคะ..สมกับเป็น..ลูกที่ดีของท่านค่ะ...
7 พฤษภาคม 2547 17:33 น. - comment id 262600
ดีใจด้วยค่ะ ที่อธิษฐานเป็นจริง ขอร่วมยินดีค่ะ
7 พฤษภาคม 2547 17:47 น. - comment id 262618
ดึกดื่นกับคืนอันเหว่ว้า ไม่เคยหลับเลยหนาจะรู้ไหม กลัวมาจะมีใครใคร ขึ้นมาลักขโมยในบ้านของเรา *-*เป็นความรู้สึกที่คล้ายกันเลยค่ะ คือช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาคุณพ่อคุณแม่ก็ไม่อยู่ อยู่บ้านคนเดียว กลัวมากเปิดไฟทั้งคืนเลย หลับก็ไม่ได้หลับ โอ๊ยพอท่านมาก็สบายใจหลับตั้งแต่หัวค่ำเลยค่ะ อิอิ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
7 พฤษภาคม 2547 18:24 น. - comment id 262648
.....ความอบอุ่นกลับคืนมาแล้ว...อิอิ .....ท่านจะได้เห็นกลอนบทนี้ไหมนะ
7 พฤษภาคม 2547 23:01 น. - comment id 262836
..ปลาวาฬสีน้ำเงิน..ขอบคุณในคำชมและคำทักทายนะคะ.. ..คุณแก้วประเสริฐ..อ่านคำชมแล้ว..ยิ้มได้อย่างเดียวเลยค่ะ..ปลื้มจัง.. ..คุณราชิกา..ขอบคุณมากค่ะ..มารับคำชม..ยิ้มแก้มจะปริแล้ววว ^_^ ..พี่ทิกิ..ค่ะ..ดีใจดีใจ... ..ผู้หญิงไร้เงา..นะคะ..ก็เราเป็นลูกผู้หญิงแสนบอบบางนี่นา.. ทำไงได้เนอะพี่ตูนเนอะ.. ..รัถยา..คงไม่ได้ให้ท่านอ่านหรอกค่ะ..อาย..แหะ ๆ ......................... ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ.. แต่ว่า..กลอนต่อไป..มีเรื่องให้กังวลอีกแล้วล่ะค่ะ.. ฮะฮะ..จะไปเที่ยวกันอีกแย้วววว ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
