..เรียงจำนรรจ์กลั่นถ้อยร้อยความคิด ร่างลิขิตมอบแด่องค์กนิษฐา ผู้เสมือนมงกุฏไพรกลางพนา ราชินีแห่งพฤกษาลดาวัลย์ ..ณัฐนรีเอกประพันธ์วรรณศิลป์ ร้อยกวินรสกวีศรีเฉิดฉันท์ คงความงามเนืองนิจเป็นนิรันดร์ ดุจมณีแห่งสวรรค์ปันประทาน .........ด้วยความเอ็นดูและห่วงใย
5 พฤษภาคม 2547 20:37 น. - comment id 261385
กลอนไพเราะ ใช้ภาษาได้สวยงามจังเลยค่ะ แต่งเก่งจัง
5 พฤษภาคม 2547 21:37 น. - comment id 261421
..พบและพราก ไม่พ้นทุกคนพบ เพียงได้สบสุขสาน...ดุจธารใส สำราญหลั่งยังร้อยเป็นสร้อยใจ จงเก็บไว้ย้ำจิต...ยามคิดถึง ............นะเจ้า..วสุนทรา
6 พฤษภาคม 2547 08:58 น. - comment id 261563
มงกุฏไพร..พรรณมาลา... :)
6 พฤษภาคม 2547 10:00 น. - comment id 261590
คุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมาก ๆนะคะ คุณก็เขียนกลอนได้น่ารัก เข้าไปอ่านแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ อารันก็รักคิดถึงเพื่อนนี่ค่ะ..อิอิ ก็มาพ้อนิดหนึ่ง..อิอิ สวัสดีค่ะคุณอัลมิตรา มงกุฏไพร ...พรรณมาลา......ทิ้งรอยบุบผา ..ให้ใจจารจำ
8 พฤษภาคม 2547 20:29 น. - comment id 263650
ไพเราะด้วยลีลาและภาษา..มาชื่นชมค่ะ..