บทกลอนทั้งหมดนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่เอามาลง.. ที่จริงยังมีเยอะกว่านี้ ( เจ้าของเค้าบอกมา ) เป็นกลอนที่ผู้ชายคนหนึ่ง เขียนให้ผู้หญิงคนหนึ่ง.. เมื่อ..นาน...มาแล้ว... บอกไว้ล่วงหน้านะคะว่าไม่ใช่เรื่องราวของผู้หญิงสีม่วง.. โปรดอย่าเข้าใจผิดนะคะ ^^; ............................... อาจไม่มี ค่ามากมาย เท่าใดนัก แต่ประจักษ์ มอบให้ ดั่งใจหมาย ให้เอาไว้ แทนตัว แทนร่างกาย แม้ต้องหาย เหินห่าง อย่าลืมกัน คิดถึง คิดถึง อยู่เสมอ ตัวเธอ จะรู้ บ้างไหม ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่เป็นไร ฉันรู้ รู้เอง ก็พอ หากเธอ นั้นมี แต่ฉัน ฉันจะ มั่นคง อยู่เสมอ จะไม่ถอน ถอนใจ จากเธอ แม้จะเจอ ใครผ่าน จะไม่แล ......................... จากวัน เลื่อนผ่าน เป็นเดือน ไม่ละเลือน ยังรัก เสมอ อยากอิงแอบ แนบชิด อยากเจอะเจอ อยากกอดจูบ ลูบไล้ ทุกเวลา ให้เธอ รับรู้ ไว้สักนิด ว่าฉันคิด ถึงเธอ และห่วงหา อยากเจอ อยากเจอ อยู่ทุกครา ทุกเวลา มีเธอ อยู่ในใจ เพราะรัก จึงร่วม สร้างสิ่งฝัน เพื่อถึงวัน แห่งนั้น ที่สดใส ขอให้เธอ อย่าคิด ไปรักใคร สิ่งใด ๆ คงได้ ดั่งฝันไป ........................... กาลเวลา แม้ผันผ่าน จะเนิ่นนาน เพียงใด ไม่หวั่นไหว มั่งคง ยืนยงด้วยหัวใจ ไม่มองใครไหนอีกนอกจากเธอ ............................. อยากฝากคำว่ารักไปกับสายลม เป็นคำผสมจากกายและหัวใจยามไกลห่าง เธอจะรู้บ้างไหมทั้งหัวใจมีแต่เธอ มั่นคงอยู่เสมอแม้ไม่ได้อยู่ในสายตา อยากฝากอีกคำให้เธอได้รับรู้ คิดถึง..ห่วงใย เหลือเกิน เกินกว่าเธอจะเข้าใจ ให้เธอรู้ไว้ว่า ทั้งหัวใจฉันมีแต่เธอ แม้ว่ากาลเวลาจะแปรเปลี่ยนหมุนเวียนไป แม้ว่าเมฆเคลื่อนคล้อยลอยลิ่วไม่กลับมา แม้ว่านาฬิกาจะไม่หยุดเดิน แต่จะให้เธอเข้าใจไว้ว่า ใจของฉันไม่มีวันเปลี่ยน ใจของฉันไม่เคลื่อนหาย ใจของฉันจะหยุดที่เธอ บอกอีกครั้ง บอกสักนิด บอกสักครั้ง ไม่มีใคร หรืออะไร เปลี่ยนใจฉัน ก็รู้ว่ายังดีไม่พอ เป็นเพียงคนปอน ๆ คนหนึ่ง ก็รู้ว่าต่างกันเหลือเกิน ............................ คิดถึง เธอนั้น คงดี อยากมี ใจให้ แทนของ หากไม่ รังเกียจ โปรดมอง ให้ลอง ดูใจ สักที แต่ขอ บอกไว้ สักที แค่มี สองมือ นี้หนา เธอง่วง จะกล่อม วิญญา หลับตา สองมือ แกว่งเปล ทั้งรู้ ว่าเรา มีน้อย แต่คอย หวังว่า คงรู้ เข้าใจ ที่เห็น เป็นอยู่ แค่รู้ ในสิ่ง ที่มี เก็บอด ออมไม่ รั้งรอ คุณพ่อ ไม่รวย สักที กีฬา เล่นเป็น แต่ไม่ดี ไม่มี กล้ามอัน ใหญ่โต แต่แขน สองแขน อันนี้ เป็นที่ ให้เธอ ได้หนุน ติ๊ต่าง แทนหมอน เจือจุน เผื่อคุณ จะหลับ ฝันดี มีความ ห่วงใย ให้เก็บ หากเจ็บ ล้มป่วย เวียนหัว มีมือ มือนี้ แตะตัว อย่ากลัว อยากให้ หายดี หัวใจ มีเพียง ดวงหนึ่ง แม้ซึ่ง น้อยไป นักหนา ไม่เคย แบ่งใคร แก้วตา เก็บมา ให้เธอ ทั้งดวง แม้จะ มอมแมม ไปบ้าง อย่าขว้าง ทิ้งเสีย เธอจ๋า เช็ดนิด สดใส คืนมา นี่หนา ให้เธอ หมดเลย ......................... ผู้หญิงคนหนึ่ง รู้จักกับผู้ชายคนนี้เมื่อปี 2538.. เริ่มทำความรู้จัก..ฝ่ายชายส่งกลอนรัก.. สื่อความหมาย..ใฝ่ปองในตัวหญิง บ่มจนความรักเริ่มสุกงอม.. ตกลงปลงใจ..ร่วมหัวจมท้ายในปี 2542 1 ปีผ่านไป..ก่อกำเนิดพยานรัก... แต่...โซ่ทอง..ไม่อาจคล้องใจชาย... ปลายปี 2546.. ใบหย่าใบเดียว..กลับมีคุณค่ามากกว่ากระดาษที่บันทึกคำกลอนหลาย ๆ ใบ.. คำรักที่เขียนไว้..ไร้ค่า.. คำบอก..จะไม่แลหญิงใด..ไร้ความหมาย.. ตอนนี้..ฝ่ายชายมีคนใหม่..ไปแล้ว... ทิ้งให้ฝ่ายหญิง..น้ำตาตกใน... ไหน..คำมั่นดังคำกลอนที่เธอเขียนให้.. ไหนคำสัญญาที่เธอจารึกไว้.. ไร้ค่า..สิ้นดี.. .................................. ผู้หญิงสีม่วงหยิบเรื่องราวของรุ่นพี่คนหนึ่งมาเขียน กลอนที่พี่เค้ายังเก็บไว้..ได้รับการอนุญาตให้เอามาลงในนี้แล้ว.. อุทธาหรณ์สอนใจหญิง... อย่าเชื่อ..อย่าหลงใหล..อย่าปักใจ...เพียงแค่ตัวอักษร หรือ ลมปาก.. จะรักใคร..ดูให้ดี..ตรองให้ถ้วนถี่.. คำเตือนผู้ใหญ่..แม้น่ารำคาญ..แต่มีค่ามากกว่าคำรักที่ฟังหวานหู.. แต่บาดใจ..ไม่รู้ลืม..เมื่อมันไม่เป็นจริง...
ผู้หญิงสีม่วง 7 เม.ย. 2547 11:47 น. - ID 50506 
1148
14
0
7 เมษายน 2547 12:07 น. - comment id 242721
แวะมาให้สอนใจค่ะ ^__^
7 เมษายน 2547 12:41 น. - comment id 242728
เก็บความงดงามในอดีตไว้เป็นความทรงจำที่งดงามน่ะครับ... อย่าให้ความเจ็บช้ำในวันนี้ ทำร้ายตัวเอง... วันนี้ยีงมีสิ่งดีดีในชีวิตที่ได้ทามิใช่หรือ ชีวิตก็เป็นอยู่เช่นนั้น จะเหน็บหนาวเป็นนิรันดร์อยู่เมื่อไร...... มาเป็นกำลังใจให้หัวใจทุกดวงที่บาดเจ็บ... ถ้าความผิดหวังเหมือนรอยด่างในชีวิต อยากให้คิดว่า เป็นแค่รอยด่างจางจาง ไม่นานก็หาย... มาด้วยหัวใจ ตอบด้วยหัวใจ
7 เมษายน 2547 13:26 น. - comment id 242753
เศร้าจังค่ะพี่เบญ เฮ้อ โลกมนุษย์
7 เมษายน 2547 13:45 น. - comment id 242776
น่ารักจังเลย พี่สาวของกี้ ไม่เป็นไรนะคะ คิดถึงจังเลย หายไปไหนมาเอ่ย? อยากคุยด้วยจัง แวะมาทักทายค่ะ
7 เมษายน 2547 14:51 น. - comment id 242811
ความรู้สึกไม่สามารถแสดงได้ด้วยตัวอักษร และตัวอักษรก็ไม่สามารถแสดงความรู้สึกได้ทั้งหมด แล้วก็ความรู้สึกอาจถูกซ่อนเร้นอยู่ในใต้ความงามของตัวอักษร ดังนั้น ความรัก จริงเต็มไปด้วยตัวอักษรที่อาจจะซ่อนความหมายหรืออารมณ์ต่างๆ ไว้มากมาย ไม่ว่าจะรักกันยังไง ซักวัน คนที่มีรัก คงต้องเจอ ทุกอารมณ์นั้นหละ สู้เขานะครับพี่สาว ผมขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
7 เมษายน 2547 16:08 น. - comment id 242909
ผมจะเขียนให้คุณผู้หญิงสีม่วงๆคุณผู้หญิงสีม่วงจะรับป่าวววว...ครับ เอาแบบว่านี้ละ
7 เมษายน 2547 17:25 น. - comment id 242966
เอ่อออ มันอึ้งๆยังไงไม่รู้ค่ะ แต่ต้องยอมรับว่า อะไรในโลกไม่มีความแน่นอนหรอกค่ะ จริงมั๊ย??
7 เมษายน 2547 18:03 น. - comment id 242978
ตฤณ - มิบังอาจสอนใครค่ะ..เพราะลำพังสอนตัวเองก็แทบสิ้นแรงแล้ว T T แทน - อย่าอบอุ่นมากนัก..เดี๋ยวก็รักซะหรอก อิอิ kanoongkaning - เศร้าเหรอหนิง..พี่อ่านกลอนแล้วพี่รู้สึกโมโหมากกว่า..หึหึ..ผู้ชาย.. เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ - หะหะ อะไรน่ารักหว่า..พี่ไม่ได้หายไปไหนเลยนะ แต่ถ้าเป็นหัวใจ..มันหายไปล่ะเออ.. สิดามัน - ไม่แน่ใจว่าเข้าใจผิดว่าเป็นเรื่องของพี่เองหรือเปล่า..แต่จะเอากำลังใจไปฝากเจ้าของเรื่องตัวจริงให้ละกานนน วิจิตร ฯ - เขียนอะไรให้อ่า..รับไม่ลงอ่ะตอนนี้..ที่มีอยู่ก็ปวดหัวจะแย่..ความหวานของตัวอักษร..บั่นทอนหัวใจเหลือเกิน... นางฟ้าซาตาน - ค่ะ..กำลังพยายามยอมรับความไม่แน่นอนของอะไร ๆ ในโลก..อะไร ๆ ที่เรียกว่า..ผู้ชาย.. ................................ ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ.. จะเก็บใส่กระบุงไปฝากรุ่นพี่เจ้าของเรื่องราวเศร้า ๆ นะคะ
7 เมษายน 2547 21:07 น. - comment id 243090
โอ้... อนิจา... ชีวิตคู่... น่ากลัวจัง... อยู่เป็นโสด... ดีกว่าไหม????... **--**
7 เมษายน 2547 22:22 น. - comment id 243143
เขียนมาได้ดี มีสาระ น่าคิด
7 เมษายน 2547 23:01 น. - comment id 243166
เทพนิยาย กับโลกของความเป็นจริง ช่างมีช่องว่าง ที่แตกต่างกันเหลือเกิน เศร้าจัง
7 เมษายน 2547 23:40 น. - comment id 243186
กระดาษห่อไฟ....ยังง่ายเสียกว่า 55555555.....
8 เมษายน 2547 20:13 น. - comment id 243683
เศร้าจังนะคะ แวะมาเยี่ยม และมาฟังเรื่องน่าสะเทือนใจ ที่ผู้หญิงสีม่วง เอามาฝากด้วยค่ะ.......
8 เมษายน 2547 22:24 น. - comment id 243793
amsai - ก้อน่าอยู่เป็นโสดนะคะ ถ้าไม่กลัวเหงาตอนแก่ เหอ ๆ tiki - ขอบคุณนะคะ..อยากให้เพื่อนหญิงเห็นตัวอย่างน่ะค่ะ.. เพียงคนเดียว - เทพนิยายมักจบลงที่การลงเอยด้วยดีของชายหญิง แต่ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องราวหลังจากนั้น..ซึ่งมันอาจจะเศร้าก็ได้นะคะ kOrOkOsO - นั่ง..นอน..ตีลังกาคิด..คิดยังไงก็ไม่เข้าใจความหมายของคุณอ่ะค่ะ โง่เรา ^^; ถนนสายเก่า ฯ - ขอบคุณนะคะที่แวะมา..หวังว่าจะไม่กลับไปตัวเปล่านะคะ... ............. ขอบคุณทุกคนอีกครั้งค่ะ..ขอบคุณแทนเจ้าของเรื่องด้วย เค้ามารับกำลังใจด้วยนะคะ วันนี้ เมื่อวานก็มา
9 เมษายน 2547 00:11 น. - comment id 243876
อิอิ อย่างนี้ไปด้วยกันไม่ได้แล้ว อิอิ ตัดอาชีพกันนี่....ทีนี้จะไปทำให้ใครเขาเชื่อได้อีกล่ะ เราต้องเปลี่ยนอาชีพแล้ว อิอิ
10 เมษายน 2547 10:52 น. - comment id 244580
คุณฤกษ์ทำอาชีพอะไรน๊ออออ.. อ้อ..รับเขียนใบเซียมซีนี่เอง...หะหะ หรือว่าเป็นหมอดู ( ใจ ) อิอิ ..........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
