บริษัทมหาชน คือร้อยคนที่ครอบครอง กี่คนคุมครรลอง เป้าหมายเล็งเก็งกำไร กอบโกยเป็นกอบกำ ยังเหยียบย่ำอำเภอใจ ล้านคนถูกปล้นไป เราป่นปี้เขาปรีดิ์เปรม สินรัฐสมบัติชาติ ใครผูกขาดคืออิ่มเอม หมากกลจึงวางเกม กุมอำนาจอย่างอาจอง เศษซากแห่งรากหญ้า อย่าหวังคว้าความมั่นคง น้ำทิพย์ท่านพรมลง หมายหล่อเลี้ยงเพียงคลุมดิน ไม้ต้นยิ่งเติบโต อาจอวดโอ่ถึงเมืองอินทร์ ยิ่งหญ้ายังอาจิณ แค่จมปลักความดักดาน กับหญ้าแม้หยัดยืน ย่อมกล้ำกลืนชั่วกัปกาล ทุกข์ท้อทรมาน ณ มุมมืดแห่งม่านไพร แทบเงาที่ครอบงำ ดินเบื้องต่ำแสงรำไร ยากเข็ญจำเป็นไป ประสาหญ้าก้มหน้าทน ทวี บุญญา (แต่ง) 25/03/2547
กวินทรากร 26 มี.ค. 2547 19:50 น. - ID 49638 
1067
2
0
26 มีนาคม 2547 22:29 น. - comment id 237522
งานดีมีคุณค่า ขอบคุณนำมาลง ทิกิ
26 มีนาคม 2547 23:12 น. - comment id 237549
กลอนไพเราะ ความหมายครบถ้วนมากเลยค่ะ ตรงใจ ชอบมากๆๆๆๆเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
