ข้าวตอกฤๅษี

นกตะวัน

ผมก้มลงไปดูที่โคนต้นกุหลาบพันปีต้นนั้น แลเห็น ข้าวตอกฤๅษี (Sphagnum Moss) ซึ่งเป็นพืชไร้ดอกในวงศ์ Sphagnaceae ขึ้นเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด และยังแผ่ปกคลุมไปทั่วพื้นดินแฉะๆที่อยู่ใกล้เคียงอีกด้วย พืชไร้ดอกชนิดนี้ขึ้นงอกงามอยู่ตามพื้นดินที่ชื้นแฉะหรือมีน้ำขังบนยอดเขาสูงที่มีอุณหภูมิต่ำ เมื่อตายไปจะไม่เน่าสลาย แต่ยังคงรูปร่างอยู่อย่างเดิมทับถมกันไปเรื่อยๆ ให้ต้นใหม่งอกงามขึ้นมาเกาะอาศัยต่อไป และแผ่ปกคลุมไปทั่ว
เห็นข้าวตอกงอกได้ใต้ไม้ใหญ่		
มองอย่างไรราวหญ้าน่าฉงน
เหตุใดเพรียกเรียกชื่อลือทุกคน		
ทำสับสนเสนอนามอยากถามจัง
หรือฤๅษีชีปะขาวคั่วข้าวไว้			
ทิ้งหล่นไปเปื้อนดินไม่สิ้นหวัง
เสกให้ฟื้นคืนชีวีมีพลัง			
ไม่หยุดยั้งขยายพันธุ์ได้ทันตา
โถที่แท้แค่พืชจืดชืดนัก			
ขึ้นปักหลักแหล่งน้ำฉ่ำนักหนา
อยู่ที่เย็นเช่นดอยค่อยงอกมา			
จนคล้ายผ้าแผ่ราดดาดาษไกล
แม้ตายไปไม่เน่ารากเง้าอยู่			
ต้นใหม่ชูชีพคืนฟื้นสดใส
เกาะต้นเดิมเติมต่อก่อเรื่อยไป		
พืชมีใบไร้ดอกช่างงอกงาม
เราเดินต่อไปเรื่อยๆ ตามสะพานไม้ที่ทอดข้ามอ่างกา พร้อมทั้งส่องกล้องสำรวจนกไปด้วย นกจับแมลงหน้าผากขาว (Snowy-browed Flycatcher) ขาประจำของอ่างกา บินออกมาต้อนรับเรา เขาเกาะอยู่บนกิ่งไม้เล็กๆเหนือพื้นดินแฉะๆใต้สะพานไม้ แต่ผมไม่ค่อยสนใจนัก เพราะอยากเห็น นกปากซ่อมดง (Eurasian Woodcock) มากกว่า จึงพยายามก้มลงไปมองหา เผื่อจะเห็นเขาเดินอยู่ในดงไม้ข้างล่าง จนกระทั่งเดินมาถึงทางแยก