ปรอดดำ

นกตะวัน

บ่ายวันนี้เราเดินทางขึ้นดอยไปยังด่านตรวจที่ 2 ซึ่งมีทางแยกด้านซ้ายไปยังอำเภอแม่แจ่ม แต่เราทยอยกันเดินไปทางขวาไปตามถนนดินลูกรังอัดแน่น สองข้างทางเป็นป่าดิบเขาที่อุดมสมบูรณ์มาก แต่ผมไม่ค่อยพบเห็นนกอะไรมากนัก ผีเสื้อสักตัวก็ไม่มี จึงมองดูต้นไม้ไปพลางๆก่อน บนคาคบของยอดไม้มักมีกล้วยไม้ เฟินข้าหลวง ฝอยลม และกายอมหรือกุหลาบขาวขึ้นอิงอาศัยอยู่ทั่วไป แต่บนยอดไม้ยอดนั้นดูเหมือนจะมีนกอยู่หลายตัว แต่มองเห็นไม่ชัดนัก
มองยอดไม้ใบหนาใต้ฟ้าใส		
แดดส่องใส่แสบตาเห็นพร่าหลัว
แต่เสียงร้องก้องจังดังพันพัว		
อยากเห็นตัวตื่นเต้นเป็นนกใด
จึงยกกล้องส่องไปเห็นใกล้ชิด	
ดำสนิทแนบกิ่งไม่ติงไหว
ปากขาแดงแต่งเด่นเห็นแต่ไกล	
จิกลูกไม้มากมีสีม่วงดำ
ปรอดดำทำทีเหมือนสีสวย		
แค่แดงช่วยเชิดหน้าทางามขำ
เหมือนนิโกรโอ่มากลำบากทำ	
ปากสวยล้ำเลือดแดงใช้แต่งทา	
แม้ร้องเพลงบรรเลงไปไร้ผู้ฟัง		
ยากหยุดยั้งยินเสียงสำเนียงผวา
ฟังอย่างไรไม่เสนาะเพราะวาจา	
ใยจึงกล้ากล่อมคนเลิกสนใจ	
พอ นกปรอดดำ  (Black Bulbul) ฝูงนั้นบินจากไป ผมและพรรคพวกอีก 2-3 คนจึงพากันเดินต่อ เราพบคุณติ๊กกับพรรคพวกซึ่งกำลังจะเดินออกไปดูนกบริเวณด่านตรวจที่ 2 หลังจากทักทายกันตามประสานักดูนกที่คุ้นเคยกัน จึงเดินต่อจนกระทั่งมาพบหมอหม่องซึ่งกำลังจะเดินออกเช่นกัน ทักทายกันสักครู่ ผมกับพรรคพวกเดินต่อไปอีก แต่ไม่ค่อยพบนกอะไรเลย ได้ยินแต่เสียง นกโพระดกคางเหลือง (Golden-throated Barbet) ดังอยู่บนยอดไม้ แต่หาตัวไม่พบ