เดินดงญี่ปุ่น

นกตะวัน

เนื่องจากหิวจัด เราจึงรีบเดินทางออกจากน้ำตกเหวสุวัต แต่พอผ่านพ้นหน่วยพิทักษ์อุทยานฯ ผากล้วยไม้มาได้ไม่นานนัก เสียงโทรศัพท์มือถือของผมก็ดังขึ้น ผมรีบรับ นายเบิร์ดโทรมาบอกว่า มี นกเดินดงญี่ปุ่น (Japanese Thrush) ตัวเมียตัวหนึ่ง อยู่ในดงไม้หลังร้านอาหารของหน่วยพิทักษ์อุทยานฯ ผากล้วยไม้ ผมจึงบอกให้นายตี๋เลี้ยวรถกลับไปยังหน่วยพิทักษ์อุทยานฯ ผากล้วยไม้ทันที เพียงไม่กี่นาทีเราเดินมาถึงร้านอาหารแล้ว นายเบิร์ดรีบชี้ให้เราดูนกตัวนั้น
สาวญี่ปุ่นหุ่นงามวาบหวามจัง		
ใยมานั่งแนบชิดติดชายป่า
นัยน์ตาคมกลมดำทำเชื่องช้า			
ทั้งวางท่าท้าใครให้คอยดู
เธอเป็นนกผกผินบินมาไกล			
จากจีนใหญ่ญี่ปุ่นเคยคุ้นอยู่
หลบหนีหนาวยาวจัดพลัดถิ่นรู้		
ต้องห่างคู่เคียงข้างล่วงทางไกล
ถึงเวลาหน้าร้อนค่อยจรกลับ			
ไปต้อนรับรอแสงแดดแรงใหม่
อยู่กับคู่ผู้เดียวเลิกเปลี่ยวไซ้			
สร้างรังใหม่เมื่อพร้อมยินยอมกัน
กลับมาเดินเพลินดงพงเขาใหญ่		
ล่อหนุ่มไทยทั่วหล้ามากระสันต์
แอบมองอยู่ดูเจ้าเช้ากลางวัน			
ซุ่มใฝ่ฝันเฝ้าจ้องมองไม่วาง
เนื่องจากเป็นนกตัวเมีย จึงมีสีสันทางส่วนบนของลำตัวเป็นสีน้ำตาลปนเขียวอ่อนแกมเทาไม่ค่อยสวยเท่าไรนัก แต่ส่วนล่างของลำตัวมีจุดสีดำเรียงต่อกันเป็นแถวหลายแถวเนื่องแน่นไปหมด จึงมีลวดลายที่น่าดูอยู่เหมือนกัน นายเบิร์ดกับพรรคพวกขอตัวกลับก่อน แต่ผมกับนายตี๋ยังเฝ้าดูมันอยู่ พร้อมทั้งสั่งอาหารมาทานด้วย เพราะนานๆจะมีนกที่หายากมากเช่นนี้มาปรากฏตัวให้เห็นสักครั้งหนึ่ง และครั้งนี้นับเป็นครั้งที่ 6 เท่านั้นที่พบนกชนิดนี้ในประเทศไทย