นอนหนุนหมอนหลับตาลงใจปลอดโปร่ง หัวใจโล่ง พานึกไปกับความฝัน ยิ้มต้อนรับความฝันพร้อมๆกัน โอ้..มหัศจรรย์..ใจฉัน..นั้นเหลือเกิน ฝันว่าไปดินแดนแห่งนิยาย เห็นน้ำตกไหลสบาย ดูเผินๆ แต่เดินแล้ว..เย็น..ชื่นใจ..ซะ..เหลือเกิน เห็นต้นเฟิร์นสะบัดพริ้วปลิวตามลม หมู่ดอกไม้สีสวยๆ กลิ่นหอมๆ มีแมลงตอมตามไปดูเหมาะสม นั่งบนหินเล่น เล่น นั่งตากลม น่าชื่นชมกับความงามนั้นจริงเลย เอ้ะ!!เสียงใครดังแปลกๆอยู่ข้างหลัง มันคุ้นจัง เสียงดูหนัก ใครกันเอ๋ย ตัวขยับ ภาพหายไป โอ้ทรามเชย แม่มาปลุกนั้นคือเฉลย เฮ้อ!เสียดายจัง จริงๆเลยนะคะเนี่ย สิ่งที่เราฝันมันช่างสวยงามเสียจริง แต่ก็ต้องหายไป แล้วกลายเป็นความทรงจำในที่สุด แต่ไม่แน่นะคะ ฟ้าสวยก็ คิดว่าบางความฝันก็เป็นจริงได้นะคะ....ฟ้าสวยเชื่ออย่างนั้นค่ะ..ถ้าเราพยายาม
2 มีนาคม 2547 18:49 น. - comment id 223898
เพราะค่ะ คุณฟ้าสวย ความฝันก็คงเหมือนกับ ช่วงเวลาที่ดี .. เราอยากเก็บเอาไว้ เวลาที่เรารู้สึกแย่ .. เราอยากโยนมันทิ้งไป หรือหากล่องอะไรสักกล่องมาเก็บความทุกข์นั้น แล้วล็อกกุญแจปิดตาย หากฉันมีกล่องซักใบ ฉันจะใส่แต่ความหวัง หากมีกล่องอีกใบ จะใส่แต่ความฝัน
3 มีนาคม 2547 11:56 น. - comment id 224257
ไปด้วยคนได้ไหมคะ บรรยายเสียเห็นภาพเลย ชอบค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ
3 มีนาคม 2547 21:15 น. - comment id 224514
ฝันว่าไปดินแดนแห่งสุขสันต์ มีธรรมชาตินับอนันต์ที่ฝันหวาน ทุกอย่างล้วนดูดีนี้ตระการ แต่ก็ต้องตื่นจากฝันอันแสนหวานในทันที ที่แม่นั้นมาปลุกให้ลุกขึ้น ฉันยังคงจำตื่นในตอนนี้ แต่ความฝันยังอยู่ติดชิดฤดี ด้วยใจนี้อยากไปท่องแดนสวรรค์ *-*กลอนอ่านแล้วเห็นภาพเลยค่ะ แต่งได้ดีนะค่ะ*-*
5 เมษายน 2547 10:50 น. - comment id 241670
ขอบคุณมากค่ะ