วันจาก

LUNA SEA

เธอก้มรับน้ำสังข์หลั่งรินร่วง
ฉันปวดทรวงซ้ำฤทัยสุดถ่ายถอน
ดั่งน้ำกรดรินรดใจให้ขาดรอน
สิ้นอาวรณ์อาลัยในใจ
   คนที่เราเคยรักมาผลักไส
หนีจากไปเหลือไว้แต่ความหม่น
เขาไปโอบกอดใครไหนอีกคน
สุดจะทนดูได้ใจจาบัลย์
   เธอตายจากฉันไปจะไม่เศร้า
แต่นี่เว้าหลงคนอื่นชื่นสุขสันต์
อยู่ในอ้อมแขนหญิงอื่นชื่นชีวัน
จะให้ฉันทนได้อย่างไรกัน				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    29 กุมภาพันธ์ 2547 13:51 น. - comment id 222965

    คนที่เรามารักมาผลักไส
    แล้วมีใหม่มาเย้ยเราเฝ้าสุขขี
    ส่วนฉันนั้นต้องช้ำระกำชีวี
    เพราะเธอมีเขาใกล้ชิดสนิทชม
    
    *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ อย่าคิดมาก*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน