มอสิงโต

นกตะวัน

พอเข้าพื้นที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ถนนคดโค้งวกวนไต่ระดับไปตามสันเขา สองข้างทางเป็นป่าเบญจพรรณหรือป่าผสมผลัดใบ แล้วเปลี่ยนมาเป็นป่าดิบแล้ง ผ่านทางเข้าน้ำตกเหวนรกทางด้านซ้าย พอพ้นถนนช่วงที่ทอดยาวข้ามเนินสามเนินต่อเนื่องกัน เรามาถึงทางขึ้นเขาเขียว ผ่านทางไปน้ำตกผากล้วยไม้และน้ำตกเหวสุวัต และผ่านหนองขิง ซึ่งอยู่ทางด้านขวาทั้งสิ้น จนมาถึงอ่างเก็บน้ำทางด้านซ้าย ซึ่งถัดไปทางด้านหลังเป็น มอ (เนินเขา) เรียกกันว่า มอสิงโต 
แล่นมาถึงบึงสวยด้วยน้ำใส			
อ่างเก็บใหญ่ใส่น้ำฉ่ำภูผา
แหล่งน้ำกินถิ่นวิหคนกนานา			
เหล่าสัตว์ป่าอาศัยได้ดื่มกิน
อยู่หน้าเนินเผินเห็นเป็นเขาเตี้ย		
แดดโลมเลียลูบไล้สดใสถิ่น
หญ้าสั้นรกปกแน่นเป็นแผ่นชิ้น		
กวางเก้งกินกันเพลินเดินทั้งคืน
รูปเนินเขาเฝ้าจ้องมองเหมือนสิงห์		
นอนหมอบนิ่งแนบป่าพนาผืน
จึงเรียกนามตามไปให้ยั่งยืน			
มิใช่ฝืนเฝ้าเรียกเพรียกแค่ลอง
เมื่อก่อนนี้มีผู้คนด้นมาสิง			
ถางป่าทิ้งทำไร่ให้มัวหมอง	
ปลูกพริกขายรายได้งามตามครรลอง		
พื้นป่าต้องเตียนโล้นไม้โกร๋นมอ
นักดูนกที่ขับรถผ่านอ่างเก็บน้ำแห่งนี้ ซึ่งเรียกกันว่า อ่างเก็บน้ำมอสิงโต มักจอดรถเพื่อแวะดูนกในบริเวณนี้ เพราะมีผู้พบเห็น นกอ้ายงั่ว (Oriental Darter) เกาะนิ่งตากปีกอยู่บนต้นไม้แห้งริมน้ำเป็นประจำ แต่เรามิได้จอดรถเพื่อแวะดู แต่ขับตรงไปยังที่ทำการอุทยานฯ แต่ก่อนถึงที่ทำการอุทยานฯ เล็กน้อย เราเลี้ยวขวาผ่านบ้านพักหลายหลัง แล้วลงเนินไปยังค่ายกองแก้ว แลเห็นลานกางเต็นท์และแค็มป์ไฟอยู่ตรงกลาง ขนาบข้างด้วยเรือนแถวทั้งสองข้าง