เงาไม้

นกตะวัน

เนื่องจากร้านอาหารพึ่งเปิด และเราเป็นลูกค้ารายแรก จึงต้องรออีกสักพัก ให้แม่ค้าจัดเตรียมข้าวของภายในครัวให้เสร็จเรียบร้อยก่อน ระหว่างรอ เราจึงส่องกล้องชมอะไรไปพลางๆ เลยร้านอาหารไปทางด้านหลัง บนสายไฟฟ้า มี นกอีเสือหลังเทา (Grey-backed Shrike) เกาะอยู่ตัวหนึ่ง มันกำลังจิกกินตั๊กแตนที่พึ่งบินลงไปคาบขึ้นมาจากพื้นหญ้าเมื่อตระกี้นี้ แล้วหันกลับมาทางขวา มองดูสระน้ำซึ่งสะท้อนเงาหมู่แมกไม้เบื้องหลังลงสู่ผิวน้ำอันราบเรียบ
หมู่แมกไม้ไกวแกว่งลมแรงเป่า		
ต้นโยกเบาบอบบางกลางลมหวน
สะท้อนใส่ในน้ำใสไม่เรรวน			
มองแลล้วนล้ำค่าน่าละไม
เงาต้นไม้ในน้ำย้ำกลับหัว			
แต่งามทั่วทั้งภาพฉาบน้ำใส
ไม่อาจลบกลบทิ้งเผาผิงไฟ			
คงที่ไปเป็นประจำรีบซ้ำมอง
ยามสายลมพรมพัดสัมผัสน้ำ			
ระลอกย้ำย่ำผิวเป็นริ้วหมอง
แมกไม้สั่นงันงกตกใจมอง			
ภาพบกพร่องเพ่งไปไร้อารมณ์
พอลมหยุดฉุดนิ่งไม่ติงไหว			
ผิวน้ำไร้รอยใดให้ขื่นขม
พฤกษาอ้อนสะท้อนน้ำฉ่ำอารมณ์		
เฝ้ามองชมชื่นใจสุขใดปาน
ผมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่สระเบื้องหน้ามีน้ำเต็มเปี่ยม เพราะในครั้งก่อนเมื่อมานั่งที่นี่และมองไปยังสระ ไม่มีภาพเงาหมู่แมกไม้เบื้องหลังสะท้อนลงไปในน้ำให้เห็นเช่นนี้ เพราะสระแห้งผากจนแทบไม่มีน้ำ มันเป็นสัจธรรมหรือความจริงแท้เสมอ ไม่ว่าสิ่งที่เรามองจะเป็นอะไรก็ตาม หากวันเวลาเปลี่ยนไป สภาพแวดล้อมต่างๆที่อยู่ล้อมรอบสิ่งนั้นย่อมเปลี่ยนตาม และทำให้สภาพต่างๆของสิ่งที่เรามองเปลี่ยนไปด้วย