ก่วม หรือ เมเปิล

นกตะวัน

หลังจากน้องต้นเดินจากไปแล้ว ผมจึงเดินข้ามลำห้วย ขึ้นเนินไปเรื่อยๆ พยายามส่องกล้องมองหานกตามป่าดิบเขาสองข้างถนน แต่ไม่ค่อยพบนกอะไรนัก คงยังเช้าตรู่อยู่ แดดยังส่องมาไม่ถึง นกจึงยังไม่ออก แม้แต่ผีเสื้อก็แทบไม่ได้เห็น จนกระทั่งเดินมาถึงหัวโค้งซึ่งทางด้านขวาเป็นดงสาบเสือ ส่วนทางด้านซ้ายเป็นป่าดิบเขาที่ค่อนข้างโปร่ง ผมจึงได้เห็นไม้ยืนต้นที่น่าสนใจขึ้นปะปนกันหลายต้น ก่วม หรือ เมเปิล (Maple) พรรณไม้ในวงศ์ Aceraceae นั่นเอง 
เมื่อลมหนาวพราวพัดสัมผัสใบ		
หมู่ไม้ใหญ่ในป่าพากันพลิ้ว
ชูกิ่งไหวไกวกวัดผลัดใบปลิว			
ร่วงหล่นลิ่วเป็นทิวแถวแนวพงพี
แต่ต้นก่วมเกิดใบเขียวใสเหลือง		
ก่อนเริ่มเรืองเหลืองส้มอมสองสี
แล้วเป็นแดงแข่งแดดสดแสดดี		
สวยเต็มที่มีใบใต้แสงทอง
แผ่นใบแตกแยกออกงอกสามแฉก		
จนผิดแผกแปลกใบให้อยากจ้อง
ชวนให้เห็นเด่นไกลใคร่ยืนมอง		
ยามแสงส่องต้องใบสุกใสจริง
ชาวบ้านเพรียกเรียกไปใช้ชื่อก่วม   		
ไม่หวานน่วมนุ่มเสียงสำเนียงนิ่ง
เรียกเมเปิลเพลินจังน่าฟังจริง		
ไพเราะยิ่งอิงฝรั่งมังค่าไป
ผมเดินผ่านดงก่วมหรือเมเปิลไป  แล้วไปหยุดยืนอยู่ที่หัวโค้งข้างหน้า   เพื่อคุยกับน้องต้นซึ่งกำลังส่องกล้องมองหานก
อย่างใจจดใจจ่อ สักพักหนึ่งจึงเดินกลับ เพราะแสงแดดส่องจัดเต็มที่แล้ว ได้เวลาไปนั่งเฝ้าดูผีเสื้อที่น้ำตกแม่สาวเสียที ในระหว่างเดินกลับ สมาชิกชมรมอนุรักษ์นกและธรรมชาติล้านนาหลายคนทยอยเดินตามกันมาทีละคนสองคน แต่ทุกคนล้วนถามหาแต่น้องต้น จนกระทั่งผมเดินผ่านหัวโค้งแรก และลงเนินมาถึงลำห้วยแม่สาวอีกครั้ง