ขมิ้นกับปูน

นกตะวัน

เราพากันเดินดูนกไปเรื่อยๆตามถนนสายเดิม ซึ่งเป็นเส้นทางที่ไปสู่หมู่บ้านชาวเขา บ้านเล็กในป่าใหญ่ โครงการในพระราชดำริ นอกจากมองหานกแล้วผมยังมองหาผีเสื้อด้วย แต่ดูเหมือนว่าในช่วงนี้แทบไม่เจอผีเสื้อเลยทั้งๆที่แสงแดดยังคงส่องจ้า แต่ในขณะที่คนอื่นกำลังมองหานกตามต้นไม้ริมทาง ผมกลับเห็นผีเสื้อขนาดเล็กตัวหนึ่งกางปีกผึ่งแดดอยู่กลางถนนดินลูกรัง ผีเสื้อขมิ้นกับปูนแถบแคบ (Restricted Purple Sapphire) นั่นเอง
ผีเสื้อน้อยคอยข้าค้นหาหรือ			
กางปีกทื่อทาบดินทนกินฝุ่น
กลางแดดรอนร้อนแย่โถแม่คุณ		
ไม่น่าอุ่นกรุ่นไอลูบไล้งาม
ปีกแสนงามยามแผ่แช่แดดอ่อน		
แถบส้มร้อนค่อนปีกหน้าจ้าวาบหวาม
ชายปีกหลังบั้งลูกไม้ใส่ส้มตาม		
ใครมองข้ามหยามเหยียดเดียดไม่มี
ครั้นปีกหุบผลุบเผ่นเล่นซ่อนหา		
ด้านใต้ทาทองเคลือบเหลืองเหลือบสี
ขอบขลิบแดงแต่งเด่นลายเส้นดี		
พรางเต็มที่มีดินใต้ใบเกลื่อนตา
เหมือนปูนแดงแฝงขมิ้นกินไม่ขาด		
ใครหนอวาดฉลาดมากยากค้นหา
แดงเหมือนดินขมิ้นใบให้ลายตา			
ใยปล่อยข้าหาค้นจนน้อยใจ
หลังจากส่องกล้องชมผีเสื้อขมิ้นกับปูนตัวนี้จนสมใจแล้ว เราจึงพากันเดินต่อไปอีกสักพัก แต่เนื่องจากแดดร้อนมากเหลือเกิน และต่างคนต่างหิวข้าวด้วย พวกเราจึงพากันเดินย้อนกลับไปตามเส้นทางเดิม พอผ่านแนวกันไฟ นายโดมเดินออกมาสมทบพอดี เราผ่านหัวโค้งที่เต็มไปด้วยต้นมะฮู้ไข่ปู แล้วเดินลงเนินมาเรื่อยๆ แทบไม่ได้ยกกล้องส่องดูนกเลย เพราะไม่ได้ยินเสียงนกร้องแล้ว เนื่องจากเป็นเวลาเที่ยงวันที่นกพากันหยุดพักผ่อนกันหมด