หลังจากทักทายกับนายวัชระและพรรคพวกแล้ว ผมจึงเดินกลับไปยังเต็นท์กลางแจ้งซึ่งสาวอ้วน สาวเจี๊ยบ และพี่หนูกำลังนั่งพักผ่อนอยู่ แต่พอเดินไปใกล้เต็นท์ของนายเกษตรผมก็ต้องตกใจรีบเดินอ้อมไปทางอื่นทันที เพราะบนหลังคาเต็นท์นั้นมีผึ้งเกาะอยู่ยั้วเยี้ยเต็มไปหมด ราวกับว่ามันจะมาทำรังบนหลังคาเต็นท์ จนน่ากลัวว่ามันจะแตกตื่นออกมาทำร้ายใครต่อใครให้เจ็บปวด หากเดินไปใกล้มัน โอ้ฝูงผึ้งหึ่งบินจากถิ่นไหน อยู่ขวักไขว่ใหญ่มากแทบหลากล้น ไล่ไม่ไปให้ลำบากยากเหลือทน หรือเจ้าขนพลเมืองหาเรื่องกัน คาคบไม้ใต้กิ่งพักพิงได้ อยู่ไม่ไกลใกล้มากหากขยัน ขนน้ำหวานบานตะไทไปทั้งวัน รวงรังนั้นพลันเสร็จสำเร็จลง แม้กันสาดดาดไม้ใต้หลังคา ยังดีกว่าหลังคาเต็นท์เห็นแล้วหลง อยู่กลางหาวพราวน้ำค้างแพรวพร่างลง ใยมึนงงหลงอยู่ได้ไม่รู้ทาง ขอเจ้าผินบินไปสู่ไพรสัณฑ์ แยกทางกันหันไปให้ไกลห่าง อย่ารบกวนรวนเราเฝ้าพักค้าง อำลาร้างห่างกันนิรันดร ใกล้ค่ำมากแล้ว สาวใจจึงลงมาถึง นายเกษตรกับนายแม็คกลับลงมาทีหลังสุด เพราะว่าเดินหลงป่าไปเสียไกล แต่นายเกษตรโชคดีกว่าใคร ได้เห็นนกขัติยาตัวเมียตอนตะวันกำลังจะลับฟ้า แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นผึ้งเกาะยั้วเยี้ยอยู่เต็มหลังคาเต็นท์ แต่ก็ใจดีปล่อยให้ผึ้งฝูงนั้นเกาะอยู่ที่หลังคาเต็นท์ต่อไป เพราะมั่นใจว่าคืนนี้อากาศที่หนาวเย็นคงจะทำให้ผึ้งฝูงนี้บินกลับไปที่เดิม คือกันสาดบนชั้นสองของบ้านเอเฟรมตามที่แม่บ้านซึ่งดูแลที่นี่บอกไว้
นกตะวัน 15 ม.ค. 2547 18:18 น. - ID 44663 
520
3
0
15 มกราคม 2547 20:50 น. - comment id 203194
ฝูงผึ้งบินไปตามใจคนแต่ง ก้แฮ่มแต่งได้หวานออกอย่างงี้ ผึ้งก็คงไม่ยอมไปไหนหล่ะคนดี ก็เธอนี้แต่งกลอนได้เก่งไงหล่ะ มาชื่นชมผลงานเสมอครับ
15 มกราคม 2547 22:00 น. - comment id 203225
ผึ้งจะไม่ทำร้ายใครใคร ถ้าเราไม่ทำร้ายเขาก่อน ฉันเชื่ออย่างนั้นแน่นอน ส่วนใหญ่ผึ้งจะไม่ทำก่อนจริงจริง *-*ส่วนใหญ่ผึ้งจะไม่ทำร้าย นอกจากตกใจหรือไม่ก็โดนทำร้ายก่อนนะค่ะ*-*
16 มกราคม 2547 12:59 น. - comment id 203485
ผ่านสายตาได้อย่างไรไม่เห็นผึ้ง ส่งเสียงหึ่งเหินห้อมตอมน้ำหวาน นกตะวันเขียนได้ดีไร้เทียมทาน กลอนแก่นสารคุณค่าดีที่นิยม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
