ใบไม้

นกตะวัน

เราสี่คนยังคงเดินดูนกไปเรื่อยๆ แม้ว่าแสงอาทิตย์จะร้อนแผดกล้า ฝ่าดงไม้รกทึบบ้าง ทุ่งหญ้าโล่งบ้าง บางตอนต้องเบียดแทรกดงสาบเสือผ่านไป แต่เราก็สุขใจ จนกระทั่งเริ่มเหนื่อย เมื่อย และได้เวลาอาหารเที่ยงแล้ว จึงหาทำเลนั่งพักใกล้ขอนไม้ใต้ร่มเงาของไม้ใหญ่ ข้าวห่อและอาหารกระป๋อง ถูกนำออกมาจากเป้เพื่อแบ่งกินกัน ขณะกำลังนั่งกินกับพื้น ผมมองดูใบไม้รอบข้างไปด้วย แถมบางตอนยังเห็นสีม่วงของดอกฮอมดงแต่งแต้มประดับ
ใบเขียวค่อนอ่อนเคียงซ้อนเรียงทับ		
เข้มคล้ำสลับสลักลายคล้ายแต้มขาว
หากพึ่งอ่อนค่อนชมพูดูเด่นพราว		
สวยอะคร้าวคราวแฝงเหลืองแดงใส
ทั้งใบมนจนแหลมแซมเกะก่าย		
ขอบเล่นลายคล้ายฟันช่างสรรค์ให้
บ้างขอบเรียบเฉียบคมสมใบไม้		
ยิ่งแลไปใยลานตาพามึนงง
มองใบนั้นมันมีขนแทบล้นใบ			
คันหรือไม่ให้ขยาดไม่อาจหลง	
แต่ใบนี้มีใบย่อยเรียงห้อยตรง		
บางใบงงตรงแผ่นใบใยปุ่มปม
ธรรมชาติวาดไว้ได้วิจิตร			
เนรมิตลิขิตใบได้เหมาะสม
ล้วนมากมายหลายแบบแอบชื่นชม		
ผลิคลุมห่มพรมดินทุกถิ่นทาง
หลังอาหารมื้อเที่ยง เรายังคงเดินหน้ามองดูนกกันไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าหนทางจะชันและรกมากขึ้นกว่าเดิม ข้ามต้นไม้ล้มหลายต้น เดินเฉียดหุบลึกบ้าง จนกระทั่งมาถึงห้วยแม่สาวอีกครั้ง แต่แม่สาวในช่วงนี้เป็นเพียงลำธารสายเล็กๆเท่านั้น เพราะเราขึ้นมาใกล้ต้นน้ำเต็มทีแล้ว ความสูงบริเวณนี้ไม่น่าต่ำกว่า 1,800 เมตร เราข้ามห้วยแม่สาวอีกครั้ง และต้องปีนป่ายเนินสูงชันอีกที แต่ไม่สูงเท่าไรนัก พอพ้นเนินขึ้นมาได้ จึงมานั่งหอบให้หายเหนื่อยกันอีกหน่อย