เช้าปีใหม่

นกตะวัน

 เอ๊ก อี๊ เอ๊ก เอ๊ก  เสียงไก่ป่าดังขึ้นแต่เช้าตรู่ ปลุกผมให้ตื่นขึ้นต้อนรับเช้าวันใหม่ที่ยังคงมืดมิดปิดบังแมกไม้และขุนเขา ตามแบบฉบับของฤดูหนาวที่กลางคืนยาวกว่ากลางวัน เนื่องจากท้องฟ้ายังมืดมิด ผมจึงนอนต่อไปอีกสักพัก จนเลยเวลา 06.00 น. พอฟ้าเริ่มสาง จึงตื่นขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน จัดข้าวของใส่เป้ และหาอาหารเช้าใส่ท้อง ในขณะที่แสงทองเริ่มส่องฟากฟ้า แล้วสว่างจ้าเหนือหุบเขาที่มองลงไปไกลลิบเป็นแอ่งที่ราบของอำเภอฝาง
เช้าวันใหม่ไสวสว่างกลางขุนเขา		
แดดโลมเล้าเฝ้าส่องแสงต้องใส
ป่าทั้งผืนตื่นจากหลับรับอุทัย			
หมู่แมกไม้ใสเชียวเขียวแซมทอง
เหล่าวิหคนกป่าต่างหากิน			
ผีเสื้อผินบินว่อนร่อนลอยล่อง
ยั่วยวนเราเข้าไพรไปหามอง			
ยกกล้องส่องจ้องอยู่ดูเรื่อยไป
จิบกาแฟแลชาพาสดชื่น			
หอมระรื่นยืนชิมยิ้มสดใส
ขนมปังแปะแยมทานแกล้มไป		
เข้าปีใหม่ให้พลังความหวังมา
มองสิ่งใดใกล้ไกลตาผาสุขนัก		
เมื่อสมัครพักผ่อนนอนภูผา
ตื่นรับแสงแห่งอรุณอุ่นทุกครา		
อารมณ์ร่าพาใจผ่องใสพลัน
เช้าวันนี้ผมกับสาวเจี๊ยบเดินนำหน้าไปก่อน ส่วนคนอื่นๆเริ่มเดินทยอยตามกันมา แต่สาวอ้วนขอเดินติดตามสี่หนุ่มที่ขึ้นมาสมทบเพื่อไปตระเวนหาถ่ายภาพนกในบริเวณใกล้ๆ ผมกับสาวเจี๊ยบออกจากประตูรั้วบ้านเอเฟรม เดินไปตามเส้นทางที่วกวนขึ้นเนินไปเรื่อยๆ ผ่านแนวต้นสนเขา ผ่านดงต้นนางพญาเสือโคร่งที่ออกดอกสีชมพูเต็มต้น ยั่วยวนให้นกแว่นตาขาว (White-eye) และนกกินปลีหางยาวคอสีฟ้า (Mrs. Goulds Sunbird) มาดูดกินน้ำหวาน