อาไก

นกตะวัน

ทุกคนลงจากรถตู้ออกมายืดเส้นยืดสาย และเตรียมตัวขนถ่ายสัมภาระขึ้นรถปิกอัพเพื่อขึ้นดอยผ้าห่มปก ระหว่างรออาไก หนุ่มจีนฮ่อ โชเฟอร์รถปิกอัพที่เราติดต่อไว้ล่วงหน้าแล้ว นายเกษตรได้ขอตัวไปศูนย์บริการนักท่องเที่ยวเพื่อติดต่อขอใช้บ้านพักในคืนวันเสาร์ที่ 3 มกราคม 2547 เพราะเราจะลงจากดอยมาค้างคืนที่นี่ในวันนั้น แต่ยังไม่ทันที่นายเกษตรจะกลับมา เราก็ต้องช่วยกันขนข้าวของขึ้นรถปิกอัพแล้ว เมื่ออาไกนำรถเข้ามาจอดเทียบรถตู้
เจ้าหนุ่มน้อยนี้หรือชื่ออาไก			
โชเฟอร์ใหญ่ในฝางรูปร่างล่ำ
พูดจาเพราะเสนาะจิตคิดถ้อยคำ		
แถมหล่อล้ำน้ำใจเลิศประเสริฐคน
เป็นจีนฮ่อทั้งพ่อแม่มาแต่เยาว์		
อยู่ภูเขาเข้าไพรไปทุกหน
นำคนท่องล่องป่าภูผาบน		
บรรทุกคนขนไม่เบื่อเพื่อค่าแรง
แต่หนุ่มนี้มีชื่อไทยให้ใครทัก			
ใครรู้จักมักคุ้นไว้ไม่หน่ายแหนง
ธีระเดชวิเศษตามนามนักแสดง		
พระเอกแห่งแสงเรืองเมืองมายา
ครั้นหมดงานย่านเขารีบเข้าสวน		
แลไปล้วนส้มเหลืองทองผ่องนักหนา
ปลูกไว้ขายรายได้เสริมเพิ่มเรื่อยมา		
คนคุณค่าอาไกหนุ่มไทยจีน
พอนายเกษตรกลับมา เราก็พร้อมที่จะเดินทางกันแล้ว ผม นายแม็ค และนายเกษตรนั่งที่กระบะท้ายพร้อมสัมภาระทั้งหลาย ส่วนลูกทัวร์หญิงทั้งสี่นั่งเบียดเสียดกันอยู่ในรถ ไม่รู้ว่าใครจะนั่งสบายกว่ากัน เพราะนั่งข้างในรถแสนจะอึดอัด แต่นั่งที่กระบะท้ายก็ต้องผจญกับฝุ่นตลอดเวลา และแล้วอาไกก็พาเราออกจากที่ทำการอุทยานฯ แม่ฝาง เพื่อพาเรามุ่งสู่ดอยผ้าห่มปก