พวงแสด

นกตะวัน

ผมละสายตาจากดอยผ้าห่มปกที่อยู่ไกลโพ้น หันมามองดูต้นไม้สองข้างทางบ้าง ทางด้านซ้ายมีไร่หอมอันกว้างใหญ่สุดสายตา เพราะชาวบ้านแถวนี้นิยมปลูกต้นหอมเป็นล่ำเป็นสัน ส่วนทางด้านขวามีสวนลิ้นจี่บ้าง เพราะลิ้นจี่เป็นพืชอีกชนิดหนึ่งที่ชาวฝางนิยมปลูกกัน แต่ในเวลาที่รถแล่นผ่านบ้านคน ผมกลับประทับใจเถาพวงแสดที่เลื้อยพาดพันรั้วบ้านมากกว่า เพราะในยามนี้มีช่อดอกสีแสดสดใสห้อยย้อยลงมาล้อสายลม สวยเหลือเกิน
ลมหนาวพัดสัมผัสใบเถาไหวสั่น		
ช่อดอกนั้นพลันย้อยห้อยระย้า
พวงแสดสวยด้วยสีสดงดงามตา		
กลางแสงจ้าท้าตะวันเฉิดฉันดี
ดอกเป็นหลอดคอดตีบกลีบห้าแฉก		
เกสรแทรกใส่หว่างกลางหลอดนี้
ออกเบียดกันหันรับแดดส้มแสดดี		
แสบสวยสีมีแสงทองสาดส่องทา
โอ้มาลีคลี่บานหวานรับแสง			
สีส้มแดงแรงร้อนแดดรอนกล้า
ห้อยเป็นยวงพวงเด่นเห็นเตะตา		
งามนักหนาคราแล้งลมแรงเย็น
เพิ่มสีใสให้เมืองเหนือเมื่อหน้าหนาว		
สวยอะคร้าวคราวเพื่อนเยือนมาเห็น
เจ้าเบ่งบานตระการไปไม่มีเว้น		
ยามมองเห็นเป็นปลื้มมิลืมเลือน	
ในไม่ช้ารถของเราแล่นมาถึงด่านตรวจ ซึ่งเป็นประตูเข้าสู่ที่ทำการอุทยานแห่งชาติแม่ฝาง นายแม็คซึ่งนั่งอยู่ชิดประตูรับอาสาลงไปจ่ายค่าธรรมเนียมเข้าอุทยานฯตามระเบียบ แล้วรถได้แล่นผ่านบ่อน้ำร้อนหลายสิบบ่อซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของอุทยานฯ แห่งนี้ แต่พวกเราไม่สนใจจะมองดู เพราะมัวแต่รีบเร่งที่จะขึ้นดอยผ้าห่มปก จนกระทั่งรถแล่นมาจอดที่ลานจอดรถหน้าร้านอาหารของอุทยานฯ ใกล้ๆกับศูนย์บริการนักท่องเที่ยว