..ระยะทางของความห่าง อาจทำให้รู้สึกบ้างว่า..อ่อนไหว แต่ถ้ารักของสองคน ต่างหนักแน่นและมั่นใจ ความห่างที่ว่าไกล..แค่ใจใกล้คงมากพอ ..ระยะทางของฝั่งฟ้ากว้าง อาจเหมือนม่านบาง-บาง .. คั่นรอยต่อ จากความรู้สึกที่ต่างคนต่างร้องขอ จนมีบ้างที่ความหวั่นไหวเกิดก่อ ..บั่นทอน ..ระยะทางสายสุดตา คล้ายบางคุณค่า..จะถูกเก็บ-ซ่อน ความคิดถึงที่ต่างส่งให้..เมื่อไม่ถึง- จึงยิ่งอาทร รู้ไหมว่า เหงา ..ช่างร้าวรอน จริง ๆ .............................. .. :roll: ..เฮ้อ ..ถ้าต่างก็มั่นคง ความเป็นไปต่าง ๆ คงไม่สามารถกล้ำกลาย มาทักทายทุกคนครับ ^__^
25 ตุลาคม 2546 21:07 น. - comment id 176224
จริงอย่างว่า แต่บางที ความใกล้ ก็อาจช่วยอะไรไม่ได้สำหรับบางคน : )
25 ตุลาคม 2546 22:40 น. - comment id 176248
...อีกครั้ง..กับบทกวี..ที่เป็น..ของเรน... ..สื่อ..ความหมาย... และความรู้สึก... ไพเราะจัง... ..เรน..ขออนุญาต..แจมนะคะ...
26 ตุลาคม 2546 12:59 น. - comment id 176332
ความหมายดีมากๆ..เลยคับ ^_^
26 ตุลาคม 2546 19:37 น. - comment id 176409
ตัวห่าง..แต่ใจไม่ห่าง....
26 ตุลาคม 2546 20:41 น. - comment id 176441
ระยะทางที่ว่าห่าง ไม่มีสิทธิ์จะทำให้ฉันอ้างว้างหรือหวั่นไหว เพราะความรู้สึกคงมั่นที่ฉันมีอยู่ในใจ ทำให้ระยะทางไม่สามารถเปลี่ยนอะไรให้ใจต้องร้าวรอน ***กลอนเศร้าจังเลยค่ะ***
26 ตุลาคม 2546 23:15 น. - comment id 176484
ไพเราะมากครับ ชอบมากครับ ^___^
27 ตุลาคม 2546 16:51 น. - comment id 176556
แม้ขอบฟ้าจะแสนกว้าง แม้ความอ้างว้างจะเกาะกุมหัวใจอยู่เสมอ แต่ลึก ๆ หัวใจกับบอกว่าในหัวใจยังมีเธอ แม้จะเผลอไปบ้างแต่ไม่เคยสักครั้งจะลืมรักที่เรามีให้กัน นาน ๆ จะเขียนกลอนตอบในบทกลอนเลยอาจไม่ดีเท่าไร คงไม่ว่ากันนะค่ะ
11 ธันวาคม 2546 12:16 น. - comment id 189727
ห่างกันแค่ เส้นขอบฟ้า แต่ใกล้กว่าที่ เส้นของใจ