โศกนาฏกรรมที่โลกลืม

อัลมิตรา

  
นั่นรถถั่ง..!! วิ่งมาฆ่าใครอีก
ข้ามิหลีกด้วยหมายคล้ายแม่พ่อ
มายืนขวางหว่างทางไม่รั้งรอ
คงต้องขอสู้บ้างอย่างแค้นใจ
 
แม้นสองมือไร้ปืนมายืนสู้
อยากรับรู้พ่อแม่...แกฆ่าไหม
ขอล้างแค้นขว้างหินก้อนดินไป
เขวี้ยงด้วยใจกล้าแกร่งด้วยแรงมือ
..เจ้ายังเด็กเหตุใดจึงไม่ถอย 
จักรอคอยจนดับย่อยยับหรือ ? 
เพียงสองเท้าก้าวแกร่งสองแรงมือ 
ทำยุดยื้อยืนขวางอย่างเหิมใจ !..   
  
หินที่ข้าดาหน้าปารถถัง		
บอกความชังขุ่นแค้นที่แล่นไหล 
ให้รับรู้... เจ้าศัตรูผู้เกรียงไกร 
แม้นปืนใหญ่ลูกกระสุนพรุนทั่วตัว
ใช่สยบหมอบราบกับพวกเจ้า
ขอนอนเฝ้าแผ่นดินถิ่นคุ้มหัว
พวกเจ้ามาฆ่าใครใช่เกรงกลัว
มือสั่นรัวใช่หวาดเพียงขัดเคือง
ก้อนหินนี้...แทนคำที่ร่ำร้อง
พวกพี่น้องพ่อแม่แม้รู้เรื่อง
จักยินดีที่ข้า...มาป้องเมือง
แม้นปืนเขื่องดาบคมถาโถมมา
ขอขว้างหินใส่หัวตัวตนเจ้า
ใจร้อนเร่าคุ้มคลั่งยังหวังว่า
หากข้าต้องชีพลับดับวิญญาณ์
ยังดีกว่าตายไปไร้แผ่นดิน
 
 ..จงกระหน่ำเข้ามาเถิดอาวุธ
กระหน่ำความเป็นมนุษย์..
ให้จ่มลงพสุธาอย่างสาสม..
ผู้เก่งกล้าปล้นชาติอย่างโสมม..
เชิญมาถมวิญญ์ข้า..มัวช้าไย...  
				
comments powered by Disqus
  • สายลม

    19 กันยายน 2546 18:36 น. - comment id 169116

    มันเหมือนเป็นจุดหมึกบนกระดาษขาวนะคะ อ่านแล้ว เห็นแล้วก็สะเทือนใจจังค่ะ  --.--
  • คนหนึ่งในบ้านเรือนไทย(โพเอ็ม)

    19 กันยายน 2546 21:07 น. - comment id 169153

    เขากล่าวย้ำ น้ำน้อย ย่อมแพ้ไฟ
    รู้หลบไว้ เป็นปีก หลีกเป็นหาง
    คราน้ำเชี่ยว อย่าขวางเรือ จักอับปาง
    สิ่งสรรค์สร้าง จะสูญสิ้น ด้วยลิ้นตน
    
    เล่นกับไฟ  คงไหม้มอด จอดทั้งสอง
    ควรตริตรอง พินิจ คิดเหตุผล
    คิดส่วนดี ที่ซึ้งใจ ในกมล
    ขอเป็นต้น ที่ร้าย ปลายดีกัน
    
    
  • คนผ่านมา

    19 กันยายน 2546 23:01 น. - comment id 169170

    ภาพเด็กที่ถือก้อนหินปารถถัง ความเจ็บปวดของคุณอัลมิตราคงอยากระบายออกมาบ้าง ปล่อยเธอเถอะครับ คุณคนหนึ่งฯ ถ้าทุกๆคนมองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องธุระไม่ใช่ เป็นเรื่องภายนอก คิดผิดแล้วครับ 
    
    ว่าแต่ว่า คุณอัลมิตรานับถือศาสนาอิสลามหรือครับ เพราะปกติจะมีแต่อิสลามที่มองภาพแบบนี้นะครับ
  • ใบบอนแก้ว

    20 กันยายน 2546 00:05 น. - comment id 169195

    ....จะไปจำทำไมให้เศร้าจิต
    จะไปคิดทำไมให้เศร้าหมอง
    จะไปเห็นเช่นไรถ้าไม่มอง
    จะไปต้องจดจำทำไมกัน...
    
    ................สวัสดีครับ.................
  • อัลมิตรา

    20 กันยายน 2546 09:34 น. - comment id 169222

    ขอบคุณค่ะ คุณสายลม..
    
    คุณคนหนึ่งในบ้านเรือนไทย(โพเอ็ม)
    
    หนึ่งภาพย้ำการกระทำที่ได้เห็น
    หลากประเด็นขบคิดพินิจหวล
    โลกหนึ่งเศร้าร้าววิญญ์ยินโอดครวญ
    ฤๅจะทวนมิตามข้อความใคร
    
    หากมนุษย์มีค่าแบ่งระดับ
    ขอคืนกลับสู่ตนหนทางใหม่
    หากทุกผู้กลบเกลื่อนบิดเบือนใจ
    ความถูกต้องนั้นไซร้...คงฝังดิน
    
    คุณคนผ่านมา .. อัลมิตรานับถือศาสนาพุทธค่ะ รูปภาพที่ได้นำมาประกอบนั้น เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงกับเพื่อนมนุษย์ของเรา ณ อีกประเทศหนึ่ง ซึ่งอัลมิตราก็อดสะท้อนใจไม่ได้ สงครามไม่ได้ก่อให้เกิดสิ่งดีงามให้กับผู้ใดเลย ความย่อยยับ ซากปรักหักพังต่างๆ มิเทียมเท่าความสูญเสียทางจิตใจ .. บางคนมองว่าธุระไม่ใช่ เป็นเรื่องไกลตัว บางคนบอกว่า เรื่องของเขา(อิสลาม) เราไม่เกี่ยว .. นั่นคือความคิดระดับส่วนตัวของแต่ละคน ซึ่งอัลมิตราคงไม่ได้ไปโน้มน้าวจิตใจใครให้คิดเหมือนอัลมิตราได้ เนื่องจากต่างคนก็ต่างมีวิทยปัญญาของตนเอง หากแต่ตักเตือนกันมาก็จะรับฟังแต่โดยดี ครั้นจะห้ามก็คงจะยากค่ะ  .. เพราะอัลมิตรารู้แก่ใจดีว่าเขียนเพื่ออะไร ..
    
    คุณใบบอนแก้ว..โลกอาจจะลืม แต่บางชนเหล่าไม่มีวันลืม .. ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทาย
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
  • vaproud

    20 กันยายน 2546 11:06 น. - comment id 169236

    ดูภาพแล้วอ่านบทกลอน 
    โศกนาฏกรรมที่โลกลืม ตามไป...
    หดหู่  สะเทือนใจอยู่ลึกๆ ค่ะ
    
    วาพราวมาทักทายค่ะ 
    
    
  • independent

    20 กันยายน 2546 12:21 น. - comment id 169247

    เจ้ารถถังมันฉุดคร่าชีวิตแม่
    อีกทั้งพ่อและพี่น้องผองประเทศ
    ข้านั้นแสนเจ็บปวดสุดเคืองเขต
    ทวารเรศเมืองข้ามันประจัญ
    
    ขอสู้ตายแม้ชีพจมลงดิน
    ขอปาหินก้อนเล็กแสนกลืนกลั้น
    พวกมันหมายฆ่าฟาดฟัน
    ข้ามิหวั่นกลัวเกรงแม้อาลัย
    
    ถึงเป็นแค่เด็กน้อยตัวจ้อยร่อย
    หากพลังน้อยน้อยขอพลีเป็นเนานัย
    ข้าจะสู้ทัดทานไม่ช้าใย
    จักเผชิญเภทภัยเพื่อป้องกัน . . บ้านข้า . . .
    
  • บุรุษแห่งสายธาร

    20 กันยายน 2546 13:52 น. - comment id 169258

    หลายครั้งที่เราเห็นมนุษย์กำลังห้ำหั่นเผ่าพันธุ์ของตนเอง นี้หรือคือผู้มีจิตใจสูง  ได้อ่านแล้วได้แต่สังเวชหัวใจ  ไม่สามารทถทำอะไรได้นอกจากเศร้าและรานร้าวหัวใจ  ในวินาทีนี้ที่อยากจะหลีกลี้หนีลับ ไม่อยากเจอเรื่องวุ่นวานแบบนี้อีก
    
    หากทุกๆ คิดเหมือนพี่อิลมิตราดังบทกวีที่ได้สื่อมานั้น สังคมโลกนี้คือจะสงบและน่าอยู่ยิ่งนัก
    
    ภาวนา........
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 กันยายน 2546 02:29 น. - comment id 169419

    มาชื่นชมผลงานที่ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆ   และชอบจังกับคำที่ว่าหนึ่งภาพไม่เท่าล้านคำ  เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ
  • อัลมิตรา

    21 กันยายน 2546 21:22 น. - comment id 169611

    คุณindependent ..
    
    ท่ามกลางโลกสับสนกลเมืองเถื่อน
    ช่างเปรอะเปื้อนโสมมจมวิถี
    มาปล้นชาติแล้วปรามาสว่าไม่ดี
    เป็นผู้ก่อการที่เลวตัวตน
    
    อหังการข้านี้ขอพิทักษ์
    ตราบชีพจักดับสูญทูนเป็นผล
    ขอพลีร่างสร้างชื่อในบัดดล
    ให้สกลรับทราบตราบความจริง
    
    กระจ้อยร่อยตัวน้อยข้าจะแกร่ง
    ขอแสดงความยิ่งใหญ่ในทุกสิ่ง
    สองมือท้าสองขาก้าวมิประวิง
    ให้โลกอิงรับรู้ผู้ปราชัย ...
    
    คุณลำน้ำน่าน..เพื่อนคนหนึ่งกล่าวว่า ..ทหารคือประชาชนที่ถูกอุปโลก(เขียนถูกไหมเนี่ย)ให้ไปตายแทน
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา..คำนี้เป็นปุถุชนเขียนไว้ในเวปหนึ่ง ความรู้สึกกินใจมากมาย จริงอย่างที่เขากล่าวเช่นนั้นค่ะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน